1

شبکه‌های مجازی و تولید و انتشار شایعه انتخاباتی

تولید و انتشار شایعه در ایام منتهی به انتخابات به یک امر عادی تبدیل می‌شود. با توسعه شبکه‌های اجتماعی زمینه برای تولید شایعات و انتشار آن‌ها در سطحی گسترده فراهم شده‌است.

اهمیت انتخابات ازیک‌طرف و دامنه فراگیری گسترده آن در جامعه از طرف دیگر بر بالا رفتن آمار تولید و انتشار شایعات مختلف کمک می‌کند.

علاقه وافر جمعی برای رسیدن به صندلی مجلس و نگاه تجاری عده‌ای به بحث تبلیغات و کم‌تجربگی و تعجیل کاندیداها برای معروفیت و مقبولیت بر رشد شایعه کمک می‌کند.

شبکه‌های مجازی به‌دلیل برخورداری از ویژگی‌های خاص در انتشار گسترده شایعه نقش اساسی دارند. ویژگی‌هایی چون امکان تولید محتوا توسط کاربر، تشکیل گروه‌های دوستانه، حاکمیت سطح گسترده ارتباط میان فردی و وجود امکانات تعاملی، شبکه‌های مجازی را به وسیله‌ای برای انتشار شایعات تبدیل می‌کند.

یکی از مهم‌ترین اهداف کسانی که به شایعه و انتشار آن دامن می‌زنند تخریب نامزدهای رقیب است. شایعاتی که با اهداف تخریبی در فضای مجازی به‌طور گسترده منتشر می‌شود توسط ستادهای انتخاباتی و تحت نظر کاندیداها تولید می‌گردد. نامزدهایی که ازنظر عملکرد، جایگاه اجتماعی و کارایی و توانایی در سطح پایینی بوده و برای مردم چندان شناخته‌شده و مورد اعتماد نیستند برای رفع این نقیصه چاره‌ای به جز پناه بردن به دامن شایعه و بازی با آبروی افراد ندارند.

نامزدی که در رسیدن به اهداف انتخاباتی، انجام هر اموری را روا می‌داند با راه‌اندازی اتاق فکر و استخدام افرادی که تجسم واقعی حاشیه و نامردی هستند در راستای تخریب موقعیت و وجهه سیاسی و اجتماعی کاندیداهای رقیب اقدام می‌کند. هرچند که زمان زیادی تا انتخابات مجلس شورای اسلامی باقی‌مانده است ولی از حالا می‌توان نمونه‌های مشخصی از این قبیل شایعات را که از اردوی نامزدهای جویای نام با کارنامه مردودی و پرونده غیر قابل‌قبول منتشر می شود در فضای مجازی مشاهده کرد.

انتشار شایعه برای ایجاد نفاق در بین اعضای جامعه و طرف‌داران کاندیداهای با شانس بالای انتخاب صورت می‌گیرد. همیشه در این راه ردپای کاندیداهایی که در نمک خوردن و شکستن نمکدان ید طولانی دارند قابل‌مشاهده است. آن‌هایی که به‌ظاهر مظلوم و اخلاق‌مدار هستند و رسیدن به صندلی مجلس را ضرورتی برای ادامه حیات سیاسی خود تلقی می‌کنند با برخورداری از مشورت خناسان، دیوارهای یک‌رنگی و حرمت نان‌ونمک را فرو می‌ریزند و به‌خاطر یک موقعیت دنیوی، حیات اخروی‌شان را به باد می‌دهند.