وقتی خبر درماندگی یکی از زحمتکشان فوتسال استان و شهرستان کوثر را در ارتباط با حضور در رقابت‌های لیگ دسته یک نوجوانان کشور می‌شنویم بی‌اختیار به یاد ادعای مسئولین فوتبال استان مبنی بر توسعه پایدار فوتبال در سطح منطقه می‌افتیم.
کسی‌که سال‌ها عمر خود را در فوتسال گذرانده و در این ارتباط کارنامه قابل قبولی هم دارد حالا برای تأمین ورودیه رقابت‌های کشوری به هر دری می‌زند و وقتی کاری از پیش نمی‌برد و حمایت نمی‌شود چاره‌ای جز افسوس خوردن به حال و روز ورزش و خندیدن به شعارها و ادعاهای مسئولین نمی‌تواند داشته باشد.
آینده سازان شهرهای محروم استان چه گناهی مرتکب شده‌اند؟ وقتی امکانات نباشد، وقتی ورزش در اولویت‌های اولیه مسئولین قرار نگیرد، زمانی که مسئول یک شهر و منطقه با ورزش بیگانه باشد باید اصغر محمدزاده‌ها خون دل بخورند و در نزد شاگردانشان شرمنده بشوند.
حال مسئولان بیایند و در رسانه‌ها در خبر رسانی، شعار دادن و ارائه عملکردها از یکدیگر سبقت بگیرند، بیایند خود را قهرمان عرصه خدمت رسانی معرفی نمایند، کاری بکنند که در فضای مجازی هر روز حرفی و سخنی از آنها به چشم بیاید ولی اگر همه این اقدامات در کنار هم قرار بگیرند قادر به باز کردن گره کوچکی از مشکلات نوجوانان فوتسالیست شهرستان کوثر نبوده و نخواهد بود.
نوجوانی که با هزاران امید و در شرایط سخت کرونایی ماه‌ها تمرینات سخت و منظمی را پشت سر گذاشته و در آستانه آغاز رقابت‌ها با خبر عدم حضور مواجه می‌شود آیا انگیزه‌ای برای ادامه ورزش در او باقی می‌ماند؟ آیا عدم اعتماد به مسئولین در دل و جان آنها لانه نمی‌کند؟
و اما اصل ماجرا را از زبان مربی نام آشنای فوتسال استان اصغر محمدزاده بشنویم: “در سال جاری امتیاز لیگ برتر نونهالان را گرفتم که متأسفانه تأمین ورودیه آن امکان پذیر نشد و در ادامه قرار براین شد که به جای تیم ناجیان مشگین شهر در دسته اول حضور پیدا بکنیم و باز به سد بزرگی به نام مشکل مالی برخورد کردیم”.
“برای خانواده‌ها و اولیای بازیکنان در شرایط اقتصادی موجود امکان کمک مالی وجود ندارد و متأسفانه مسئولین شهر نیز از کنار عشق نوجوانان و جوانان منطقه بی‌تفاوت عبور می‌کنند”.
“در حال حاضر تیم خوبی در اختیار دارم که می‌تواند در رقابت‌ها حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد ولی چه باید کرد که نمی‌توانیم و قدرت آن را نداریم که بر مشکلات مالی غلبه پیدا بکنیم”.
“حضور در رقابت‌ها بیش از 300 میلیون ریال هزینه نیاز دارد. من حاضرم که نصف آن را تقبل بکنم و برای تأمین بقیه نیز مسئولین باید به ما کمک بکنند که با توجه به سابقه چندان امیدی به این کار وجود ندارد”.
در حالی که همه از لزوم توجه به جوانان و نوجوانان دم می‌زنند و برای پر کردن اوقات فراغت ده‌ها تئوری ارائه و مطلب می‌نویسند در عمل کار چندانی در تحقق این شعارها انجام نمی‌دهند.
آیا استاندار اردبیل نمی‌تواند برای نوجوانان شهرستان کوثر 150 میلیون ریال مساعدت مالی نماید؟ نماینده شهرستان چطور؟ تأمین نیازهای مالی یک تیم فوتسال کمترین کاری است که نماینده منطقه در حق نوجوانان و جوانان می‌تواند انجام بدهد.