بعد از برگزاری مراسم معارفه استاندار جدید و آغاز فعالیت وی، دیگر جایی برای طرح برخی از مسائل حاشیه‌ای و آشفته کردن جو و یا احیاناً مانع‌تراشی برای انجام‌وظیفه باقی نمی‌ماند.
سید حامد عاملی مسئولیتی را برعهده گرفته و مصمم است با بهره بردن از همه ظرفیت‌ها و توان منطقه در انجام بهینه وظایف موفق عمل نماید و دراین‌میان کسانی که می‌خواهند در سال‌های پیش رو و در دوران دولت مردمی چهره متفاوتی از استان را شاهد باشند باید ضمن حمایت از مسئولین، فضا را برای تلاش هرچه بیشتر آن‌ها آماده نمایند.
شدنی نیست که هم‌ سنگ استان و پیشرفت آن را به سینه بزنیم و هم با رفتار و حرکت و یا گفته‌ها و نوشته‌های خود بر خلاف مسیر آب شنا نماییم.
اگر اعتقاد بر آن داریم که استان اردبیل در دامن پرمهر خود چهره‌های نخبه، دانشمندان نامی، سیاست‌مداران تأثیرگذار، نیروهای انقلابی و وفادار به نظام را تربیت کرده‌است بدون شک سید حامد عاملی هم یکی از این نیروهاست که باید در عرصه خدمت‌رسانی به مردم و ادای دین به جامعه مورد حمایت و پشتیبانی قرار بگیرد.
استفاده از نام‌ها و وابستگی‌ها و بهره‌برداری‌های غیرقانونی برای کسانی است که در قبال انقلاب و خون پاک شهدا، تعهدی ندارند. آن‌هایی که در فکر خدمت به نظام و اسلام هستند با هر اسم و عنوانی که داشته باشند پا به عرصه می‌گذارند و تا آنجایی‌که می‌توانند برای سربلندی جامعه و مردم کم‌فروشی نمی‌کنند.
استاندار اردبیل برای این‌که همه فعالین، خدمت‌گزاران و دستگاه‌های اجرایی را با خود همراه نماید باید از اولین ساعات آغاز مسئولیت، پرتلاش و خستگی‌ناپذیر وارد صحنه خدمت بشود .زمانی‌که دستیابی به اهداف درنظرگرفته‌شده در دستور کار باشد در راه رسیدن به آن خستگی معنی و مفهوم خود را از دست می‌دهد و تلاش مضاعف و شبانه‌روزی چهره خود را نشان می‌دهد.
برای یک مدیر جهادی، جوان و دارای تجربه مفید اجرایی در کنار کمیت و حجم فعالیت‌ها توجه به کیفیت کار مهم و قابل‌توجه است و مسلماً سید حامد عاملی قادر است با استفاده از نیروی کارشناسی خبره و پیگیری‌های لازم در سرعت بخشیدن به کارها و به سرانجام رساندن آن‌ها گام‌های محکم و اساسی بردارد.
شرایط استان و ایجاد حرکتی تازه در روند رو به جلوی آن نیاز به یکدلی و همراهی همه اقشار و آحاد علاقه‌مند به استان و منطقه دارد. امید می‌رود اثرات انتخاب یک استاندار جوان و آشنا به رموز امور اجرایی در کوتاه‌ترین زمان اثرات مثبت خود را نشان بدهد.
ممکن است که خیلی از دوستان و عزیزان که دغدغه منطقه را دارند خود را شایسته و سزاوار رسیدن به کرسی استانداری اردبیل می‌دانستند ولی برای هر استان فقط یک استاندار انتخاب می‌شود و چون حالا به صلاح‌دید مسئولان این مسئولیت به سید حامد عاملی سپرده شده‌است او را حمایت کردن و برای استان بیشتر از قبل دلسوزی نمودن می‌تواند یک وظیفه مهم تلقی شود. ان‌شاءالله

 
به نظر می‌رسید با توجه به وعده‌هایی که در آستانه برگزاری سی و یکمین دوره لیگ برتر از سوی سازمان لیگ و سرپرست فدراسیون داده می‌شد، در این دوره شاهد نظم بیشتری در مسابقات باشیم. اما این نظم نیز عمری چندان طولانی نداشت. هر چند در 9 هفته ابتدایی لیگ اخباری مبنی به انحلال تیم‌ها، پرداخت نکردن مبلغ قرارداد به بازیکنان، برگزار نشدن برخی مسابقات به دلیل اعتراض و اعتصاب و … را شاهد بودیم. اما در آن هفته‌ها کمتر اتفاقی حاشیه‌ای در لیگ رخ داد. اما هفته دهم این مسابقات بار دیگر امیدها را ناامید کرد و شرایطی فراهم آورد که برای چندمین بار در سال اخیر صدای تاسف همگان از رخداد برخی اتفاقات در لیگ والیبال بلند شود.
کاپیتان حاشیه ساز!
سالن غدیر ارومیه در هفته دهم اتفاقاتی در دل خود داشت که موجب شد تیم شهرداری ارومیه از ادامه بازی منصرف شده و زمین بازی را ترک کند. حرکات ناشایست و به دور از شان سعید معروف ، که عنوان کاپیتانی تیم ملی والیبال ایران را یدک می‌کشد، با داور بازی و اعتراضات گسترده‌اش از یک طرف فضای آن مسابقه را مشوش کرد و از طرف دیگر فحش‌ها و الفاظ رکیک از سوی تماشاگرانی که شهرشان به مهد والیبال ایران شهره است از طرف دیگر. پرتاب سکه و اشیا به داخل زمین که ممکن بود به آسیب های جبران ناپذیر منجر شود و در نهایت جار و جنجال‌هایی که لقب پرحاشیه ترین بازی لیگ را به نبرد پیکان و ارومیه داد.
صحنه‌هایی که در هفته دهم و در ارومیه شاهد آن بودیم، همان صحنه‌هایی که سعید معروف در کانون آن‌ها قرار داشت، نگران کننده است. وقتی کاپیتان تیم ملی توانایی تسلط بر اعصاب و رفتار خود را ندارد، چه انتظاری می‌توان داشت از بازیکنان کم تجربه‌تر و تازه کار تر که امثال سعید معروف را الگوی خود می‌دانند؟
سعید معروفی که از لحاظ فنی در جمع بهترین‌های جهان است و با استانداردهای جهانی برابری می‌کند و قطعا ستاره بی چون و چرای والیبال ایران در بعد فنی است، هنوز نمی‌تواند به عنوان یک کاپیتان در دیدار باشگاهی تیمش عملکرد خوبی داشته باشد. آیا به راستی سعید معروف در نبردهای بین‌المللی تیم ملی یا زمانی که در ترکیب تیم زنیت کازان روسیه به میدان می‌رفت، این اجازه را به خود می‌داد که به سمت داور مسابقه حمله‌ور شود و یا تماشاگران را با حرکات زننده تحریک کند؟
پاسخ این سوال واضح است. قطعا نه! اما این که چرا در لیگ داخلی ایران این اجازه به سعید معروف داده می‌شود، سوالی است که پاسخ آن واضح نیست. کمیته انضباطی فدراسیون والیبال هنوز تصمیم قطعی در خصوص دیدار دو تیم شهرداری ارومیه و پیکان که به دلیل ترک زمین توسط ارومیه‌ای‌ها نیمه‌تمام ماند، نگرفته است و همه منتظر هستند که نتیجه تشکیل کمیته انضباطی برای این دیدار را شاهد باشند.
چاقوکشی آقای مربی در اردکان!
حواشی هفته دهم لیگ برتر والیبال به بازی دو تیم شهرداری ارومیه و پیکان ختم نشده بود. اردکان و سالن آیت الله خاتمی نیز شاهد رخدادهای دور از شان ورزش بود. اتفاقاتی که هنوز از سوی هیچ یک از دو تیم درباره آن صحبتی به میان نیامده و هنوز کسی به درستی نمی‌داند در اردکان چه رخ داد.
یکی از اعضای تیم سایپا که دوست نداشت نامش فاش شود، درباره این موضوع می‌گوید: «ما هم درست نفهمیدیم چه اتقاقی رخ داد فقط ناگهان متوجه شدیم که برخی بازیکنان تیم خاتم مربی سایپا را نقش زمین کردند و زد و خورد فیزیکی بین آن‌ها ایجاد شد.» البته این توضیحات از سوی این بازیکن سایپا چندان هم دقیق نیست زیرا مدتی بعد تصویری از سوی برخی رسانه‌ها منتشر شد که نشان از این می‌داد که مربی سایپا از جورابش چاقو در آورده است و برای دفاع از خودش از سلاح سرد استفاده کرده است!
البته ارائه تنها یک تصویر درباره اثبات این ادعا کافی نیست و قطعا کمیته انضباطی فدراسیون والیبال باید درباره این موضوع تصمیم گیری کرده و پیش از تصمیم گیری در این باره به طور دقیق موضوع را بررسی کند. چه درست و چه غلط ، این اتفاق بیش از حد ممکن ناراحت‌کننده و البته نگران کننده است. مسئولان باشگاه سایپا درباره این ادعا سکوت کرده‌اند و اردکانی‌ها نیز هنوز اعتراضی انجام نداده اند. باید منتظر ماند و دید کمیته انضباطی و فدراسیون و سازمان لیگ چه زمانی و از چه منظری این موضوع را حل خواهد کرد و به ابهامات پاسخ می‌دهد.
دردی که درمان نمی‌شود!
والیبالی که این روزها در زمره برترین‌های جهان است، چرا باید در لیگ داخلی خود درگیر اتفاقاتی باشد که به دور از شان ماهیت ورزش و پهلوانی است. آیا در لیگی که در نهایت با تمام شرایط – در صورتی که اتفاق خاصی رخ ندهد- تیمی قهرمان خواهد شد که با هزینه چند ده میلیاردی ، ستاره‌های والیبال را دور خود جمع کرده است، این حجم از حساسیت و تنش و جنجال ، طبیعی است؟
والیبال ایران این روزها درگیر یک معضل و دو معضل نیست و هر روز با گذشت زمان ، ریشه یک اتفاق جدید آغاز به رشد می‌کند و اوضاع را از قبل بیشتر به هم می‌ریزد. فدراسیونی که سرپرستش همزمان معاونت وزارت ورزش را بر عهده دارد و بدون شک با دغدغه‌های کوچک و بزرگ دست به گریبان است، این روزها نیاز به شوک دارد.
شوکی که این شرایط نامناسب را بهبود ببخشد. شاید باید منتظر ماند تا انتخابات فدراسیون والیبال هر چه زودتر برگزار شود و این فدراسیون از بی سر و سامانی خارج شده و با حضور رییس جدید، خونی تازه در رگ‌هایش جریان پیدا کند و بتواند برای همیشه و با ریشه‌کن شدن مشکلات به مسیر درست سابقش بازگردد. سوالی که باید آن را مطرح کنیم، این است که به راستی ریشه این بی اخلاقی‌ها و اعتراضات در والیبال ایران چیست.

بررسی عملکرد مدیر عامل مستعفی باشگاه پرسپولیس طی دو سال گذشته نشان می‌دهد این باشگاه به خاطر سوء مدیریت تنها در ۴ پرونده بیش از ۱۱ میلیارد تومان زیان دیده است.
۲۷ خرداد ماه سال ۹۴ پس از چند ماهی کش و قوس “علی‌اکبر طاهری” با کنار رفتن محمدحسین نژاد فلاح رسما به عنوان سرپرست باشگاه و در ادامه‌ به عنوان مدیر عامل سکان هدایت باشگاه پرسپولیس را بر عهده گرفت. او طی این دو سال فراز و نشیب‌های مدیریتی زیادی به خود دید و بارها و بارها زمانی که باشگاه بزرگ تهرانی با مشکل مواجه می‌شد، برای به کرسی نشاندن حرفش و البته به پشتوانه نتایج خوبی که تیم برانکو کسب می‌کرد، دست به استعفا زد.
سرپرست سابق و مدیرعامل مستعفی پرسپولیس در آخرین اقدامش نیز دوباره با امضای استعفانامه‌ای خواهان جدایی از باشگاه پرسپولیس شد، اما وزارت ورزش و جوانان این بار نیز با توجه به جو رسانه‌ای که برخی نزدیکان مدیرعامل در فضای مجازی ایجاد کردند با استعفای علی اکبر طاهری مخالفت کرد. حالا به دور از حواشی موجود و البته این که آیا طاهری به کارش در پرسپولیس ادامه‌ می‌دهد یا خیر، به دلیل پنجمین استعفایش قصد داریم نقاط تاریک مدیریت او را تنها در ۵ پرونده تشکیل شده در زمان مدیریت او بیشتر بررسی کنیم تا هواداران و دلسوزان پرسپولیس با هنرنمایی مدیریتی مدیران کنونی این باشگاه بیشتر آشنا شوند.
۱ – پرونده آنتونی گولچ
بازیکن کروات استرالیایی که در ابتدای تیر ۹۵ با عقد قراردادی ۲ ساله به شاگردان برانکو اضافه شد، نتوانست روزهای خوبی را در این تیم سپری کند. در همان ابتدای کار، آقای طاهری ۳۶ هزار یورو به عنوان حقوق به این بازیکن پرداخت کردند و قرار بر این شد که در ادامه‌ دستمزدش را ماهانه دریافت کند، اما پس از گذشت ۷ هفته‌ از رقابت‌های لیگ، گولچ که بیش از سه ما بود حقوق دریافت نکرده بود، به کشورش بازگشت تا علاوه بر فسخ قرارداد، تمام مبلغ مندرج شده در قراردادش را هم بگیرد.
در این مقطع مدیران باشگاه پی در پی مصاحبه می‌کردند و می‌گفتند که هیچ خطری در پرونده گولچ باشگاه را تهدید نمی‌کند، چرا که ما از او شکایت کرده‌ایم و این بازیکن محکوم خواهد شد، اما در این اواخر به یک‌باره حکمی از فیفا به باشگاه پرسپولیس رسید که طی آن این باشگاه به پرداخت مبلغ ۳۲۳ هزار یورو (حدود یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان) به آنتونی گولچ محکوم شده بود!
سوال: چرا طاهری و دوستان در باشگاه اجازه دادند گولچ به فیفا شکایت کند و با او بر سر فسخ قرارداد توافق نکردند؟ چرا که اگر این اتفاق رخ می‌داد قطعا با مبلغ کمتری این پرونده بسته می‌شد.
۲ـ پرونده اوکراینی‌های بی‌کیفیت
چند روز پس از جذب گولچ، مدیران باشگاه پرسپولیس و در راس آنها جناب طاهری، در اقدامی جالب با دو بازیکن اوکراینی قرارداد بستند. ولادیمیر پریموف و الکسی پلی یانسکی. بازیکنانی که عنوان می‌شد با نظر برانکو ایوانکوویچ به پرسپولیس پیوسته‌اند، اما با وجود این که پرسپولیسی‌ها بارها سعی کردند از زبان برانکو این موضوع را رسانه‌ای کنند، اما همگان می‌دانستند که برانکو نظر مثبتی روی این دو بازیکن ندارد.
بازیکنانی که از زمان حضورشان در پرسپولیس تا جدایی‌شان شاید جمعا به اندازه ۹۰ ‌دقیقه هم برای تیم پرسپولیس به میدان نرفتند، اما هر کدام از آنها چیزی نزدیک به ۳۰۰ هزار دلار قرارداد داشتند.
سوال: چرا باید باشگاه پرسپولیس ۶۰۰ هزار دلار (۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان) را به بازیکنانی بدهد که از همان ابتدا مشخص بود که فوتبالیست قابلی نیستند؟
پشت جذب این بازیکنان چه شخص یا اشخاصی بودند؟
جناب مدیرعامل! چرا با چنین بی‌تدبیری در پرونده این بازیکنان، سرمایه باشگاه را به باد داد؟

شاهین آورند بازیکن بزرگی بودکه سال ها توانست با بازی در رده های اول فوتبال کشور نماینده خوبی برای فوتبال اردبیل باشد. شاهین پسر دوست داشتنی فوتبال اردبیل بودکه در سایه استعداد ذاتی و زحمات مربیان و زحمتکشان ورزش منطقه پله های پیشرفت و ترقی را مرحله به مرحله طی کرد تا جائیکه توانست سال ها پیراهن تیم های بزرگ و مطرح ایران زمین را برتن بکند.
اخلاق حسنه و تواضع و دوری کردن از حاشیه از ویژگی های مهم و قابل توجه این فرزند دلاور و افتخار آفرین اردبیل بود. او چه در دوران بازیگری و چه بعد از آن فردی نبوده و نیست که راه بیفتد و برای خودش به دنبال ساختن موقعیت و یا مطرح شدن باشد. او را کسانی که باید بشناسند می شناسند  و برایش احترام قائل بوده و قدر زحمات و تلاش هایش را در فوتبال کشور و اردبیل می دانند.
چسبیده های این روزهای فوتبال اردبیل که به نوعی خود را مالک و همه کاره آن می دانند شاید اسم  شاهین آورند هم به گوششان نخورده باشد. شاهین آورندکه نزدیک به دو دهه در سطح اول فوتبال کشور توپ زده و به عنوان بازیکنی مؤثر در تیم هایی چون پاس تهران، سایپا تهران و … به میدان رفته و بهترین و به یادماندنی ترین بازی ها را انجام داده است امروز شاید در پیش نود درصد از مدعیان مالکیت بر فوتبال اردبیل شناخته شده نباشد.
شاهین آورند بعداز گذشت این سال ها هنوز هم دلش با فوتبال اردبیل است و زمانی که می خواهد از فوتبال دهه 60و70 اردبیل صحبت بکند غم آشکاری در چهره اش نمایان و از بی توجهی ها به فوتبال و کم کاری های انجام یافته در آن اظهار تاسف می کند.
وقتی برای انجام یک مصاحبه با وی تماس گرفتم به دلیل سال ها آشنایی از دوران حضورش در پیکان اردبیل تا الان که به عنوان مربی در تیم های های پایه سایپا فعالیت می کند با خوشرویی دعوت ما را پذیرا شد و چه زیبا کتاب خاطرات خوش گذاشته ورق خورد. آنهایی که عمری را در فوتبال گذرانده اند و برای فوتبال اردبیل با عشق خدمت کرده و از دهه های 40و50 همراه با آن بوده و صادقانه برای آینده  جوانان این دیار تلاش کرده اند حتما خاطرات خوبی از فوتبال آورند و گل هایی که در رقابت های لیگ آزادگان با پیراهن تیم های پاس و سایپا به ثمر رسانده را درذهن دارند.
شاهین آورند و محمد قلیزاده از بازیکنان فوتبال اردبیل هستندکه به دنبال علیرضا حکیم زاده توانسته اند پیراهن باشگاههای معتبر ایران را دردهه 70 به تن بکنند. این دو بازیکن به همراه چهره شاخص فوتبال اردبیل مرحوم مقصود بایرامی وحیدر وطنخواه به بنیاد شهید تهران رفتند و بعد از یک فصل بازی در آن تیم، محمد قلیزاده به پلی اکریل اصفهان رفت و شاهین آورند در تهران پیراهن راه آهن را به تن کرد.
با شاهین آورند یکی از مؤدب ترین و با اخلاق ترین فوتبالی های اردبیل از هر دری سخن گفتیم که حاصل آن تقدیم شما دوستداران ورزش و فوتبال استان می شود.
تولد شاهین
در اولین روزاز آخرین ماه تابستان سال 1348 در محله قاسمیه اردبیل و در یک خانواده ورزشدوست پسری پا به دنیا گذاشت که اسم شاهین را بر وی انتخاب کردند . پسری که بعدها دل به توپ گرد بست و به دنبالش آنقدر دوید و عشقش را در دل نهادکه بعدها به یک بازیکن بزرگ و تاثیر گذار در فوتبال کشور تبدیل شد.

او هر چند به فوتبال دل بسته بود ولی تحصیل هم در برنامه های وی جای خاصی داشته به طوریکه  دوران ابتدایی را در دبستان های شهیندخت و سنایی، دوره راهنمایی را در پور سینا و دبیرستان را در هنرستان فنی رازی گذراند و سپس با قبولی در آزمون ورودی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در رشته زبان وادبیات انگلیسی مشغول به تحصیل شد.
شروع فوتبال
فوتبال را از زمین های خاکی اردبیل و زمین هایی که در اطراف محله قاسمیه بود آغاز کرد . اولین مربیان این بازیکن نامدار فوتبال اردبیل جبراییل تاروردی زاده و داور برین بوده اند.
شاهین به نیکی از این دو عزیز پیشکسوت فوتبال اردبیل یاد می کند و تاثیر آنها را در شکل گیری فوتبالش و قرا رگرفتن در مسیر پیشرفت مؤثر تلقی می کند.
آورند در مورد اولین تیمی که به عضویت آن در آمده است گفت: ” جبراییل تاروردی زاده تیمی را تشکیل داده بودکه تقریبا همه بازیکنان آن از ساکنین محله قاسمیه بودند و اگر اشتباه نکنم نام بانک ملی برآن تیم گذاشته بودند. در آن سال ها تیم پیکان که به عنوان یکی از تیم  های مطرح اردبیل در رده بزرگسالان بود و دست اندرکاران و بازیکنان آن اکثرا از محله قاسمیه بودند در رده پایه فعالیت نداشت و بنابراین بعد از سه سال فعالیت در تیم بانک ملی با افتخار پیراهن تیم پیکان را به تن کردم  .
شاهین تازمانی که در فوتبال اردبیل توپ می زد حاضر به ترک تیم پیکان نشد. هر چند که همه تیم های مطرح آن روزهای فوتبال اردبیل در آرزوی بهره بردن از این بازیکن آینده دار بودند ولی تعصب وی به پیراهن پیکان مانع از جواب مثبت وی به دیگر تیم ها می شد. وی در مقاطعی که دیگر تیم ها در رقابت های استانی و کشوری آن زمان دست همکاری به سویش دراز می کردند به کمک آنها می رفت به طوری که چند بازی از وی به عنوان یار کمکی درتیم های پاس و ستاره اردبیل در کارنامه اش به ثبت رسیده است.
عضویت در تیم بنیاد شهید تهران
بنیاد شهید تهران اولین تیم خارج از اردبیل است که شاهین آورند به عضویت آن درآمده است: ”  در سال 1370 افتخار داشتم که در تیم منتخب اردبیل بازی بکنم. در دیداری با تیم بنیاد شهید که به اردبیل آمده بود مورد پسند کادر فنی آن تیم قرار گرفتم و به همراه سه تن دیگر از بازیکنان نامدار فوتبال اردبیل مرحوم مقصود بایرامی ، محمدقلیزاده ، و حیدر وطنخواه به این تیم پیوستم.
مرحوم دهداری تاثیرگذارترین مربی
او از همه مربیانی که برای فوتبالش زحمت کشیده اند به نیکی یاد می کند : “دست بوس همه مربیانی که از اولین روز آغاز فوتبالم برای من زحمت کشیده اند و زمینه های لازم برای پیشرفتم را فراهم کردند، هستم ولی مرحوم پرویز دهداری برای من  دنیایی بودکه قابل وصف نیست.
عنایت حضرت حق بودکه افتخار آشنایی و شاگردی با مردی بزرگ و انسان وارسته ای چون دهداری را پیداکردم . در مدت زمان کمی که درخدمت آن بزرگ سفر کرده بودم آنقدر از این مرد شریف محبت و بزرگی دیدم که شاید خیلی از کسانی که مدت ها در کنار آن مرد بودند ، ندیده باشند. یاد مرحوم دهداری همیشه با من خواهد بود، مربی اخلاق من و اسطوره همه مربیان ایران زمین . روحشن شاد”.

فوتبال آن روزهای اردبیل
هر از گاهی که در نشریه یادی از فوتبال دهه 60 و 70 اردبیل می شود برخی ها که توان پذیرش موفقیت آن سال ها را ندارند و یا اطلاعات کافی از وضعیت فوتبال  گذشته منطقه ندارند برآشفته می شوند و در قبال آن موضعگیری می کنند اما وقتی پای صحبت صاحبان اصلی فوتبال اردبیل می نشینی چنان باشور و شعف از آن روزها سخن می گویند که نمی توان  حدی به آن قائل شد . وقتی بزرگانی چون شاهین آورند فوتبال آن روزهای اردبیل را می ستایند وبه نیکی از آن یاد می کنند دیگر حرفی باقی نمی ماندکه ره یافته های یک شبه به فوتبال بتوانند در مورد آن سال ها سخن گفته و اظهار نظر بکنند.
نظر شاهین آورند را بخوانید: ” حال و هوای آن روزهای فوتبال اردبیل چیز دیگری بود. آن عشق و آن شور و حال را من در تهران هم لمس نکرده و احساس ننموه ام. در هر کوی و برزنی فوتبال حرف اول را می زد . چه طرفدارانی بودند، طرفدارانی متعصب،عاشق و علاقه مند به تیم های مختلف ، هیچ وقت نمی توانم فراموش بکنم زمانی که تیم ما در دسته سوم بازی می کرد از حمایت قاطع تماشاگران خونگرم برخوردار بودیم وزمانی که با تیم پیکان از لیگ دو به یک صعود کردیم در بازی با تیم هایی چون پاس و پرسپولیس ورزشگاه تختی اردبیل مملو از تماشاگران می شد. باید باور کنید که در آن حال وهوا احساس می کردیم که در ورزشگاه آزادی بازی می کنیم.”
مرحوم چمن آرا و جام عقاب
“مگر می توان زحمات مرحوم هوشنگ چمن آرا و ابهت و عظمت جام عقاب اردبیل را فراموش کرد . این مسابقات در ایام تعطیلات نوروز برای فوتبال اردبیل نعمت بزرگی بود و زحمات مرد بزرگی چون هوشنگ چمن آرا ستودنی و فراموش نشدنی . چه تماشاگرانی از این بازی ها استقبال می کردند اطراف زمین خاکی و محوطه آرامستان مملو از تماشاگران می شد. دلم گرفت… یاد آن ایام به خیر و روح مرد زحمتکشی چون هوشنگ چمن آرا شاد”.
فوتبال این روزهای اردبیل
از شاهین می پرسم که آیا فوتبال اردبیل و جریان های حاکم برآن را پیگیری می کند ؟ وضعیت آن را چگونه ارزیابی می کند. او با تعجب نگاهم کرده و با لحن خاصی که ناشی از تاثر و افسوس وی می باشد گفت:” متاسفانه فوتبال اردبیل که باید یکی از قطب های این ورزش در سطح کشور باشد اسم و رسمی ندارد . در ارتباط با وضعیت موجود نمی دانم که باید از چه کسانی گلایه بکنم . گلایه از این که چرا فوتبال اردبیل که در دوره ای در سطح منطقه مطرح بود به این حال و روز دچار شده است.
وی ادامه می دهد: “خواهش می کنم مسؤولین استان نیم نگاهی حداقل به استان های همجوار داشته باشند تا ببینند که آنها به چه ترتیبی از فوتبال حمایت می کنند. باید مسؤولان بپذیرند که یادگرفتن هیچوقت از شان ومرتبت انسان ها کم نمی کند بلکه موجب افزایش کارآیی آنها نیز می شود. امیدوارم برای پیشکسوتان و بزرگان فوتبال اردبیل این فرصت فراهم گردد تا بتوانند درکنار هم برای احیای فوتبال اردبیل سرافراز تلاش نمایند”.
آورند و مربیگری
او علاقه شدیدی به مربیگری داشت . در دورانی که فوتبال بازی می کرد موفق شد در کنار برخی از دوستانش از جمله مارکار آقاجانیان و مجید صالح در کلاس C حضور پیدا بکند و به دنبال آن با موفقیت مدرک B را نیز به دست آورد والان منتظر حضور در کلاس Aآسیاست . آورند در حال حاضر به عنوان مربی در تیم های پایه سایپا مشغول به کار می باشد.
از شاهین آورند می خواهم که در ارتباط با برخی از چهره های ورزشی و فوتبالی اردبیل نظر خودش را بگوید:
مرحوم مقصود بایرامی
” یکی از بهترین ، مهربان ترین و نزدیک ترین دوستان من محسوب می شد. روحش شاد. در دوران نوجوانی وقتی با دوستان برای قدم زدن می رفتیم آرزوی ما برخورد با آن مرحوم بود. مرحوم مقصود بایرامی در فوتبال اعجوبه ای محسوب می شد. او هم ازنظر فوتبالی و هم از جهت اخلاقی سرآمد بود. با آن رفیق نازنین خاطرات بسیار شیرین و فراموش نشدنی داشته ام.”
داود حسنی فرد
“آقاداود افتخار محله قاسمیه هست. این مرد در مربیگری تکرار نشدنی است . این افتخار را داشتم که در مقطعی به عنوان یارکمکی تیم پاس و یک شاگرد در خدمتش باشم”.
مجید عقیلی
“این مرد خوش اخلاق و متعصب از زحمتکشان راستین و صادق فوتبال اردبیل بود. یاد فروشگاه ورزشی عقیلی به خیر، که همیشه درخریدها هوای ورزشکاران را داشت”.
مسعود هوشمندی
“مسعود خان هوشمندی یادگار روزهای پررونق فوتبال اردبیل . با زحمات افراد صادقی چون هوشمندی فوتبال اردبیل در سطح کشور مطرح شد. انسانی مهربان و خوش اخلاق و استادی عزیز و گرامی که وظیفه دارم بوسه بردستانش بزنم و برایش طول عمر با عزت آرزو بکنم.
اژدر عمی
“استادیوم اردبیل بود و اژدر عمی ، به همه چیز اشراف داشت ، یک پاسی دوآتشه بود، هم مهربان و هم سخت کوش و هم سخت گیر بود. همه تیم ها و بازیکنان را به اسم می شناخت . یاد این مرد زحمتکش و عاشق ورزش و فوتبال اردبیل گرامی باد”.
دلتنگ اردبیل
مگر می توان در خارج از اردبیل زندکی کرد و نسبت به این شهر و مردمان مهربانش دلتنگ نشد . در ایام خاصی از سال چون ماه محرم ، ماه رمضان و عید نوروز اگر امکان سفر به اردبیل رانداشته باشم شدیدا دلتنگ اردبیل می شوم.
بهترین گل های آورند
گل هایی که توسط این بازیکن به ثمر رسیده است شیرین و خاطره انگیز است . “در رقابت های مختلف گل های متعددی به ثمر رسانده ام که از بین آنها گلی که با پیراهن تیم منتخب اردبیل در بازی بنیاد شهید تهران زدم فراموش نشدنی است. این گل امکان حضور من در فوتبال تهران و کشور را فراهم کرد. در آن بازی دروازه بان تیم بنیاد حجت شاه نباتی بود. همیشه می گفت : شاهین توپی را وارد دروازه من کرد که هیچ کاری جز تماشا کردن توپ نتوانستم انجام بدهم . همچنین گلی که در بازی اولم با پیراهن پاس در مقابل تیم بهمن زدم همیشه در ذهنم است”.
شاهین آورند در سال 1384 زمانی که درعضویت تیم همای تهران بود آخرین بازی رسمی  را در مقابل شهاب زنجان انجام داد و از دنیای بازیگری فوتبال خداحافظی کرد.
 
 
 

اردبیل بعد از سال ها انتظار، میزبانی یک دوره مسابقه کشتی در سطح قهرمانی کشور را بر عهده گرفت و در پایان ضمن کسب موفقیت در هر دو رشته آزاد و فرنگی از نظر میزبانی و رضایت میهمانان نیز سرافراز شد.
رقابت های کشتی آزاد و فرنگی گروه ب در رده سنی جوانان به مدت چهار روز در سالن آسمانی مجموعه ورزشی تختی اردبیل برگزار شد. در پایان رقابت ها در کشتی فرنگی تیم اردبیل در سکوی سوم قرار گرفت و از صعود به گروه الف باز ماند . در کشتی آزاد تیم اردبیل با درخشش در رقابت های مقدماتی به عنوان اولین تیم گروه به فینال رسید و با این نتیجه سال آینده باید در گروه الف رقابت ها پنجه در پنجه حریفان بیاندازد.
کشتی آزاد فراتر از حد انتظار
اگر واقعیت را بخواهیم بازگو بکنیم قبل از شروع رقابت ها در پیش بینی ها کم تر امیدی به درخشش آزادکاران وجود داشت. نظر ها بیشتر روی فرنگی کارها متمرکز شده بود و می گفتند که اگر مقدماتی با توابع تهران برخورد نکنند حضور در فینال حتمی است. متاسفانه چنین نشد و دو تیم اردبیل و توابع تهران در روز اول رقابت ها در مقابل هم قرار گرفتند که توابع تهران با پیروزی به فینال رسید و به راحتی با کسب مقام قهرمانی به گروه الف صعود کرد و اردبیل با قرار گرفتان در سکوی سوم همچنان در حسرت صعود به گروه اول باقی ماند.
کشتی آزاد و جوانان جویای نام این استان فعل خواستن را به خوبی صرف کردند و با انجام کشتی های قابل قبول و پیروزی های متوالی در دور مقدماتی به شایستگی به فینال رسیدند. برخی از عزیزان و کسانی که در کشتی منطقه صاحب نظر هستند قبل از شروع رقابت ها برای کشتی آزاد شانسی برای صعود قائل نبودند ولی کادر فنی و کشتی گیران آزاد با احساس مسؤولیت بر پیش بینی خیلی ها قلم قرمز کشیدند و لیاقت و سزاواری خود را به نمایش گذاشتند و در پایان رقابت ها منتقدین را برای سر تعظیم فرود آوردن در مقابل درخشش خود مجبور کردند.
آنهایی که می گفتند آزادکاران اردبیل در رقابت ها چون برگ پاییزی فرو می ریزند در روز پایانی حرفی برای گفتن نداشتند و برای سرپوش گذاشتن به ضعف پیش بینی ها در شادی جامعه کشتی سهیم می شدند.
فینال عذاب آور
استحقاق تیم اردبیل باخت 7 بر 3 در مقابل خوزستان نبود. خوزستانی ها برای این رقابت ها کشتی گیرانی را روانه تشک کرده بودند که کاملا با فنون کشتی فرنگی آشنا بودند. آنها با اجرای فنون مختلف فرنگی امتیاز های حساسی را به دست می آوردند.
اکثر کشتی گیران اردبیلی در روز پایانی در سه دقیقه اول خوب مبارزه کرده و امتیاز های قابل توجهی را به نام خود ثبت می کردند اما متاسفانه در ادامه راه و در سه دقیقه دوم با احساس خستگی و عدم توانایی ، در مقابل حریفان دست بسته عمل می کرده و پیروزی سه دقیقه اول را با باخت تاسف آور در پایان مسابقه عوض می کردند.
دیدار با خوزستان برخی از واقعیت های موجود در یاران آزاد کار کشتی اردبیل و ضعف آنها در محافظت از امتیازات به دست آمده را آشکار کرد و این امر مطمئنا مسؤولیت کادر فنی برای از بین بردن این ضعف ها را بالا می برد.
شلوغی اطراف تشک
یکی از بزرگ ترین مشکلات که در روز پایانی رقابت ها به چشم می خورد شلوغی اطراف تشک در حین کشتی گرفتن جوانان اردبیلی بود. فریادهای بلند و راهنمایی های متعدد از سوی افراد مختلف عرصه را برای تفکر و عمل کردن به موقع توسط کشتی گیران تنگ می کرد. از هر گوشه ای راهنمایی های متعدد و سفارش های مختلف به سوی کشتی گیران سرازیر می شد و آنها در دریایی از حرف ها و سفارش ها و فریادها گیج شده و امتیازات مکرر  از دست می دادند.
البته ناگفته پیداست که در تعصب همه عزیزانی که در کنار تشک در تب و تاب بودند شکی نیست ولی در اداره امور یک تیم ، وظایف تعریف شده است . کار بزرگ رهبری تیم و بازیکنان در روی تشک وظیفه کادر فنی است که اجازه نشستن در کنار تشک را پیدا کرده اند. دخالت در امور و وظایف دیگران می تواند عواقب ناخوشایندی را در بر داشته باشد. به مانند نتیجه ای که در کشتی اردبیل و خوزستان مشاهده شد.
کشتی گیران خوزستان با آرامش کامل بدون وجود کوچک ترین حاشیه با فکر کشتی گرفته و به خوبی تقسیم انرژی می کردند و در مقابل، کشتی گیران ما در میان فریادهای دهها مربی خود را گم کرده و مفت و مجانی امتیاز از دست می دادند.
انتظار از کشتی فرنگی
واقعیت این است که کشتی فرنگی با قرار گرفتن در سکوی سوم نتوانست انتظارات را برآورده بکند. هرچند که در انفرادی نتایج بسیار خوبی به دست آورد و سه مقام اولی نصیب استان شد ولی پیشینه کشتی فرنگی اردبیل سطح توقع علاقه مندان از این رشته را بالا برده است .
ظلمی که در سال های گذشته با عدم توجه به تیم های پایه به کشتی استان روا داشته شده فرصت زیادی را می طلبد تا در سایه زحمات دست اندرکاران موقعیت از دست رفته به دست آید. نتیجه حاصل شده در کشتی فرنگی امیدواری در بین دوستداران به این رشته را افزایش داده و هیچ تردیدی نباید داشت که در رقابت های سال آینده سکوی اول گروه ب رقابت های جوانان قهرمانی کشور از آن کشتی گیران و تیم اردبیل خواهد بود.
میزبانی نقطه قوت هیات
هیات کشتی استنان اردبیل در مجموع برای میزبانی این رقابت ها موفق عمل کرد. بارها گفته شده است که در دهه هفتاد، اردبیل قطبی برای میزبانی رقابت های مهم کشتی بود. به دلایل مختلف در سال های اخیر اردبیلی ها از تماشای رقابت های کشتی در سطح بالا محروم بودند. علی رغم کمبود ها و تنگناهای مالی ، همت هیات کشتی استان برای میزبانی این رقابت ها ستودنی بود و متعاقب آن موفقیت در میزبانی و گزارش این امر به فدراسیون می تواند در نگاه دست اندرکاران فدراسیون نسبت به کشتی اردبیل مؤثر باشد.
رضایت میهمانان
کشتی گیران، همراهان تیم ها، داوران و نفرات اعزامی از فدراسیون از نحوه میزبانی ، پذیرایی و به طور کلی از برگزاری رقابت ها رضایت کامل داشتند. در این گونه میزبانی ها اگر میهمانان با خاطره خوش اردبیل را ترک نمایند می تواند اثرات بسیار خوبی در روند توسعه منطقه داشته باشد.
زمانی که جذب گردشگر یکی از محورهای توسعه استان محسوب می شود میزبانی موفق در رقابت های
قهرمانی کشور در معرفی استان و اماکن دیدنی و سیاحتی آن می تواند تاثیر گذار باشد .اگر به خوبی از موقعیت های به دست آمده بهره برداری شود میزبانی رقابت های ورزشی در جذب گردشگر داخلی نقش مهمیرا خواهد داشت.
صرفه جویی در هزینه ها
مخالفان میزبانی اردبیل در رقابت های ورزشی معمولا هزینه های میلیاردی و ریخت و پاش های آنچنانی را مطرح کرده و نتیجه می گیرند میزبانی با هزینه های آنچنانی به نفع ورزش منطقه نبوده و نیست. خوشبختانه هیات کشتی استان در این ارتباط هوشیارانه عمل کرد. هرچند که از بیش از 130 نفر میهمان میزبانی می نمود ولی در هزینه ها و جلوگیری از خرج های اضافی و در مجموع برای تحقق صرفه جویی به خوبی اقدام کرد.
مطمئنا ادعای ریخت و پاش ها و صرف هزینه های میلیاردی برای این رقابت ها صادق نخواهد بود. همه ورزشکاران در خوابگاه ورزشگاه تختی اسکان یافته بودند و غذای تیم ها نیز در محل اسکان به تیم ها تحویل داده می شد . این امر نیز یکی از نقاط مثبت و قابل توجه این رقابت ها محسوب می شود.
همکاری همه جانبه
صمیمیت، وحدت و یک دلی اکثریت خانواده کشتی برای هر چه بهتر برگزار شدن این رقابت ها ستودنی بود. اداره کل ورزش و جوانان نیز یار و یاور هیات کشتی برای میزبانی موفق رقابت ها بود. تجربه نشان داده است که در انجام موفق یک کار گروهی در ورزش اگر همه عوامل و بخش هایی که می توانند دخیل باشند با صداقت و به دور از هرگونه بغض و کینه دست در دست یکدیگر بگذارند بالاترین و سخت ترین کارها به آسانی شدنی می شوند.
پیشکسوتان و جایگاه خبرنگاران
در روز پایانی رقابت ها پیشکسوتان گرانقدر و قابل احترام کشتی برای تماشای مسابقه دو تیم اردبیل و خوزستان در جایگاه خبرنگاران مستقر شده بودند. خبرنگاران حاضر در سالن نیز به احترام پبشکسوتان در روی سکو ها و در بین تماشاگران مستقر شدند و نسبت به استقرار آنها در جایگاه کوچک ترین اعتراضی نکردند.
ای کاش عوامل اجرایی مسابقات محل مناسبی را در سالن برای پیشکسوتان در نظر گرفته و آنها را برای استقرار به آن محل راهنمایی می کردند و اجازه می دادند خبرنگاران در جایگاه اختصاصی مستقر شوند. امیدواریم که استقرار افرادی به جز خبرنگاران در جایگاه یاد شده در آینده به یک عادت تبدیل نشود.
پرونده این رقابت ها در ارتباط با خبرنگاران و جامعه رسانه با سوءتفاهم پیش آمده بین رئیس هیات کشتی استان و دو تن از خبرنگاران جوان با اما ها و اگرهائی مواجه گردید. امید است با سعه صدر و حوصله به خرج دادن در میادین ورزشی شاهد این قبیل سوءتفاهم ها نباشیم.
حضور مسؤولین
در روز پایانی رقابت های کشتی فرنگی و آزاد حضور مسؤولین استان و شهر در سالن شهید آسمانی و شرکت در مراسم توزیع جوایز قابل تقدیر بود. سرپرست استانداری، فرماندار اردبیل، رئیس شورای شهر و تنی چند از اعضای شورا از میهمانان ویژه رقابت ها بودند.
حضور جواد زنجانی فرماندار اردبیل در مراسم توزیع جوایز درد کهنه دوستداران ورزش حاضر در سالن راتازه کرد و نمک بر رویزخم آنها ریخت. فرمانداری که می تواند به ورزش اهمیت بدهد و در برخی از مراسم ورزشی حضور پیدا بکند چرا بعد از سقوط تیم شهرداری به دسته دوم و در جریان حضور این تیم در دسته دوم و سقوط به دسته سوم نسبت به سرنوشت آن بی تفاوت شد؟ چرا وقتی تیم در دسته یک روزهای خوبی داشت با دوستان و اطرافیان در هر بازی خانگی حضور می یافت و بعد از سقوط، فرماندار میانه اش را با فوتبال به هم زد و مساعدتی نسبت به این تیم ننمود؟ مسلما گذشت زمان می تواند در مورد علل سکوت و بی توجهی مجید خدابخش استاندار سابق و جواد زنجانی فرماندار اردبیل نسبت به سرنوشت نماینده فوتبال استان مسائل مطرح را روشن کند.
امیدواریم هیات کشتی استان در سال های آینده با میزبانی مسابقات مهم و تماشاگر پسند برای رسیدن به موقعیت های از دست رفته در این رشته گام های اساسی و تاثیر گذار بردارد.
 
زادآ

ش

تیم های ملی والیبال چین و قزاقستان در دومین دیدار رقابتهای مقدماتی انتخابی قهرمانی مردان جهان از ساعت 18:30 در سالن شهید رضازاده اردبیل به مصاف یکدیگر رفتند که تیم ملی چین در پایان توانست با نتیجه 3 بر 1 به پیروزی برسد.
تیم چین در ست های اول و دوم بازی توانست به ترتیب با نتیجه های 25 بر 15 و 25 بر21 پیروز شود؛ اما در ست سوم اشتباهات فردی چین بالا رفت و قزاقستان به خوبی استفاده کرده و 25 بر 22 پیروز ست چهارم شد؛ ست چهارم حساس پیگیری شد حتی قزاقستان تا آستانه پیروزی نیز رفت اما تجربه چینی ها سنگینی کرد تا آنها 25 بر 23 برنده ست چهارم شده و بازی را نیز به سود خود به پایان ببرند.
در پایان این دیدار سرمربی تیم ملی قزاقستان در نشست خبری اظهار داشت: اول از همه باید به کار خوب و تیمی چین اشاره کنم که آنالیز خوب آنها باعث شد تمام تاکتیک های ما کارآیی خود را از دست دهد. در ست چهارم فرصت پیروزی داشتیم اما اشتباهات ما در این بازی بسیار زیاد بود و شکست خوردیم. امیدواریم در ادامه نتایج خوبی بگیریم و با یک پیروزی به تورنمنت برگردیم.
کاپیتان تیم قزاقستان نیز با اشاره به سختی این دیدار افزود: بازی خوبی بود اما متاسفانه نتوانستیم پیروز شویم، ست سوم بد نبود اما باختیم.
لوزانو، سرمربی تیم ملی ایران و سرمربی فعلی تیم چین پس از پیروزی مقابل قزاقستان گفت: خوش شانس بودیم و بازی سختی را پیروز شدیم. دریافت های خوب و آنالیز بسیار عالی ما عامل موفقیت تیم ما شد. مسابقات پی در پی را داشتیم و باعث خستگی ما شده است. لوزانو در پاسخ به سئوال خبرنگاری که به سرد بودن رفتار و احتمالا قهر بودن وی با مردم ایران افزود: نه اصلا اینگونه نیست بسیار خوشحالم که تجربه های بسیار حرفه ای را در ایران بدست آورده‌ام؛ عاشق مردم ایران هستم و دیشب نیز به دیدار اعضای تیم ملی ایران رفته بودم.
کاپیتان تیم ملی چین نیز اشاره کرد: خوشحالیم که برنده بازی بودیم و بدلیل پیشرفت تیم قزاقستان بازی سختی را پشت سر گذاشتیم.
فردا در بازی اول تیم قطر به مصاف چین خواهد رفت و همچنین در دیدار دوم نیز ایران میزبان کره جنوبی خواهد بود.

تیم های ملی والیبال قطر و کره جنوبی در اولین دیدار رقابتهای مقدماتی انتخابی قهرمانی مردان جهان از ساعت 15:30 در سالن جهان پهلوان رضازاده اردبیل به مصاف یکدیگر رفتند که در عین ناباوری تیم ملی قطر با شگفت آفرینی توانست با نتیجه 3 بر 2 بر تیم کره جنوبی غلبه کند.

تیم کره جنوبی در ست های اول و دوم بازی توانست به ترتیب با نتیجه های 25 بر 21 و 25 بر 15 پیروز شود؛ اما  در ادامه این تیم قطر بود که به یکباره توانست بازی را تحت کنترل خود گرفته و بازی را برگرداند. قطر ست سوم را با نتیجه 25 بر 21 و ست چهارم را با حساب 25 بر 18 پیروز شد تا همه چیز مساوی شود.

ست پنجم ست سرنوشت ساز برای هر دو تیم بود که پس از کش و قوس های فراوان بالاخره این قطری ها بودند که 15 بر 13 پیروز این نبرد ماراتن گونه شدند.

در پایان این دیدار سرمربی تیم ملی کره جنوبی در نشست خبری اظهار داشت: ما امسال 17 بازی داشته‌ایم اما امروز بدترین بازی امسال ما بود؛ به تیم ملی قطر نیز این پیروزی را تبریک می‌گوییم؛ کیم هو چال درباره بازی فردا با تیم ملی ایران نیز گفت: قطعا همه خبر دارید که ایران در سطح اول لیگ جهانی حضور دارد و رقابت می‌کند و سطح این تیم با ما فرق می‌کند اما فردا همه ما به دنبال یک بازی خوب خواهیم بود. کاپیتان تیم کره جنوبی نیز با اشاره به سختی این دیدار افزود: هر آنچه که باید انجام می‌دادیم را به خوبی انجام دادیم اما خوب بازی سختی بود و نتوانستیم پیروز شویم.

ماسیمیلیانو جیکاردی، سرمربی تیم ملی قطر نیز ضمن ابراز خوشحالی از پیروزی مقابل کره جنوبی گفت: خوشحالم که از زبان سرمربی تیم کره جنوبی می‌شنوم که بازی سختی را پشت سر گذاشته‌اند؛ این دو بازی در یک بازی برای ما بود، ست اول و دوم یک بازی و ست های سوم و چهارم و پنجم یک بازی دیگر بودند، ما پس از ست دوم تغییر تاکتیک دادیم و خوشحالم که به نتیجه خوبی نیز دست یافتیم.

کاپیتان تیم ملی قطر نیز ضمن اشاره به سطح بالای بازی اشاره کرد: هیچ شناختی از تیم خوب کره جنوبی نداشتیم اما خدا را شکر که پیروز شدیم.

فردا در بازی اول تیم قطر به مصاف چین خواهد رفت و همچنین در دیدار دوم نیز ایران میزبان کره جنوبی خواهد بود.