علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی ایران در سفر دو روزه به اردبیل مشکلات این رشته پرطرفدار را از نزدیک بررسی کرد و برای نجات آن از وضعیت فعلی جلسات متعددی با مسئولین استان برگزار نمود.
سفرهای استانی دبیر با هدف در میان گذاشتن مشکلات کشتی با مسئولان ارشد هر استان و گرفتن قول حمایت از آنها انجام می‌گیرد.
امیدواریم این سفر برای کشتی استان نتایج مثبت و تأثیرگذار و سرنوشت‌سازی داشته باشد. کشتی چشم و چراغ ورزش استان محسوب می‌شود. حال ناخوش آن دل خیلی از علاقه‌مندان و دوستدارانش را آزرده است. این قبیل سفرها و ملاقات‌ها اگر در مسیر درست و اصولی انجام بپذیرد و از همه مهمتر پیگیری‌های لازم و مستمر برای تحقق وعده‌ها صورت گیرد برای بهبود حال آن می‌تواند مؤثر باشد.
کشتی عشق مردم استان و اردبیل است. در طول تاریخ و در مقاطع مختلف اوج علاقه و ارادت مردم به این رشته پهلوانی و دوست داشتنی بارها به اثبات رسیده است و امسال حضور علیرضا دبیر و قول‌هایی که داده شده امیدواری برای کاستن از میزان کاستی‌ها و کمبودها را بیشتر کرده است. ولی باید قبول کرد تا زمانی که مسئولان کشتی اراده نکرده و نیّت را سالم و بند کفش‌ها را قرص نکنند پرداختن به اسم و فرم و ظاهر امور نمی‌تواند دردی از دردهای کشتی استان را دوا بکند.
دبیر آمد و رفت، در جلسات مختلف شرکت کرد و حرف‌های زیادی زده شد، مسئولان استان از استاندار تا شهردار و مدیر کل آموزش و پرورش حرف‌هایی زدند و سخن‌ها گفتند و وعده‌ها دادند، از این به بعد مسئولیت اصلی بر گردن هیئت کشتی استان و دست اندرکاران آن است که شبانه روز تلاش و دوندگی بکنند تا بتوانند همه قول‌ها و وعده‌ها را جامه تحقق بپوشانند و مسئولان را مجبور به ادای عهد و پیمان بکنند.
در ورزش استان دوران شعار دادن و مشتی آمار ساختگی ارائه کردن و به عملکردهای روی کاغذ افتخار نمودن گذشته است. میزان موفقیت در ورزش و رشته‌های مختلف ورزشی کسب عناوین قهرمانی، بالا رفتن از سکوهای افتخار و نتایج به دست آمده توسط ورزشکاران است.
در ورزش کارآمدی جز با خدمت میسر نمی‌شود و خدمت جز با داشتن روحیه خدمتگزاری صورت عینی پیدا نمی‌کند. برای برداشت مناسب از مزرعه استعدادهای ناب کشتی استان خدمت بی‌منت مورد نیاز است. ادعای حضور چندین ساله و ردیف کردن یک مشت اعداد و ارقام گذشته به درد کشتی استان نمی‌خورد. شعار گرائی رنگ باخته است و الآن میدان، میدان عمل است. ادعای سروری و آقایی با تأثیرگذاری و معرفی شاگردان و افتخار آفرینان به اثبات می‌رسد و بس.
تیز هوشی دبیر
علیرضا دبیر آدم باهوش و تیز هوشی است. همین ویژگی او را به یک فرد موفق در دنیای ورزش، کشتی، تحصیل، امور اجرایی و سیاست تبدیل کرده است. تیز هوشی وی در جلسه با دست اندرکاران کشتی استان کاملا خود را نشان داده است. نحوه اداره جلسه، تلاش برای بهره حداکثری از وقت، جلوگیری از حاشیه‌های اضافی در سخنرانی‌ها و بالاتر از همه حفظ حرمت بزرگان واقعی و زحمتکشان کشتی استان نمونه‌هایی از توان مدیریتی این قهرمان المپیک می‌باشد.
خبرنگاران و سفر دبیر
برای پوشش خبری سفر دبیر به استان گویا فقط برخی از دوستان در خبرگزاری‌ها و کانال‌های تلگرامی دعوت شده بودند. ورزشی نویسان و تعدادی از خبرگزاری ها در لیست دوستان و عزیزان دست اندرکار هیئت کشتی قرار نگرفته بود.
خلاصه این روزها همه چیز سلیقه‌ای شده است، خبرنگاران سیاسی و اقتصادی برای کشتی استان خودی می‌شوند و خبرنگاران یک پایگاه تخصصی ورزشی غیر خودی تشخیص داده می‌شود. این هم از عجایب این روزهای ورزش و کشتی استان می‌باشد. گزینشی عمل کردن در انتخاب خبرنگار برای ورزش می‌تواند نتیجه عکس در درازمدت داشته باشد. یک خبرنگار ورزشی در طول سال با ورزش و رشته‌های مختلف ورزشی سر و کار دارد. قرار دادن برخی از خبرنگاران ورزشی در لیست سیاه توسط بعضی از هیئت‌ها جز عدم آگاهی و یا رفتار مغرضانه چیز دیگری نمی‌تواند باشد.
جلسه با اهالی کشتی
نقطه اوج سفر دبیر به استان حضور او در جلسه با دست اندرکاران هیئت کشتی و رؤسای هیئت‌های شهرستانی بود. حضور خبرنگاران ورزشی در این جلسه می‌توانست در انعکاس واقعیت‌های کشتی و موضع رئیس فدراسیون در قبال آنها بسیار مؤثر باشد. تا به امروز نمی‌توان گزارشی هرچند کوتاه از آنچه در آن جلسه گذشته در رسانه‌ها پیدا کرد. دیدار با مسئولان استان جای خود دارد ولی حاضر شدن در جمع خانواده کشتی و حرف‌های رد و بدل شده بین آنها می‌تواند به بیشتر مسائل مطرح در کشتی استان جوابگو باشد. افسوس که آقایان صاحب قدرت و منزلت در کشتی استان ما را از این نعمت بی‌بهره کرده و محروممان نمودند.
مشکل چیست؟
روایت می‌کنند در جلسه با اهالی کشتی بیشتر افرادی که وقت برای سخن گفتن داشته‌اند به ارائه عملکرد اقدام کرده و در برخی موارد معرفی و تعریف و تمجید از خود را در دستور کار قرار داده‌اند. بارها دبیر، سخن‌ها را قطع کرده و خواستار بیان مشکلات و موانع موجود بر سر راه پیشرفت کشتی شده است. گویا اصرار دبیر چندان فایده‌ای نداشته و به جز یکی دو مورد پیشنهاد، خواسته وی چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
حرکت زیبای دبیر
یعسوب جوان صالح مؤثرترین چهره تاریخ کشتی فرنگی اردبیل یکی از حاضرین در جلسه دست اندرکاران کشتی بود. او بعداز ورود به سالن اجتماعات مجموعه ورزشی رضازاده در ردیف دوم در یکی از صندلی‌ها مستقر می‌شود.
دبیر بعد از اطلاع از حضور جوان صالح به احترامش به پا می‌خیزد و وی را به ردیف اول فرا می‌خواند و تا زمانی که این امر محقق نمی‌شود او همچنان سرپا می‌ایستد.
این حرکت زیبای دبیر درسی برای تمامی جوانان و دست اندرکاران کشتی است. اقدام دبیر در دل خود پیام‌های خاصی برای پهن کنندگان سفره منیّت، غرور و خودمحوری در کشتی دارد. وی با این کار خود عملا به جامعه کشتی یادآوری کرد که اگر قهرمان المپیک و رئیس فدراسیون هم که باشی باید به پیشکسوتان کارنامه دار و تأثیرگذار در کشتی احترام بگذاری و زحمات آنها را قدر بدانی.
پیشنهاد حاج احمد حبیبی
حاج احمد حبیبی یکی از چهره‌های دوست داشتنی و یکی از زحمتکشان واقعی کشتی محسوب می‌شود. او رابطه دوستانه و صمیمی با عیرضا دبیر دارد. حبیبی در دوره نوجوانیِ دبیر سال‌ها مربی او بوده است. رئیس فدراسیون کشتی به حاج احمد حبیبی احترام قائل است. این ادعا در نوع برخورد و صحبت‌های دبیر کاملا قابل درک بود.
حاج احمد در سخنان خود افزایش سالن های تمرینی در نقاط مختلف اردبیل و به خصوص در مناطق پراستعداد را خواستار شد و این امر را تنها راه مؤثر در افزایش جمعیت کشتی قلمداد کرد. در تأیید سخنان حبیبی، یعسوب جوان صالح سخن گفته و نقشه‌های تهیه شده برای عملی کردن این پیشنهاد را ارائه نمود.
این پیشنهاد حاج احمد در دیدار با شهردار اردبیل مطرح گردید و حرف‌هایی در این ارتباط ردو بدل شد. قرار است در تهران تفاهم نامه‌ای بین شهرداری و فدراسیون کشتی منعقد شود. امیدواریم هرچه زودتر این کار انجام پذیرد و حداقل تا پایان دوره مأموریت شورای شهر بخشی از این وعده‌ها عملی گردد.
تجربه نشان داده است که اگر به موقع این وعده‌ها پیگیری نشود مرور زمان آنها را از یادها می‌برد و فقط خاطره‌ای در ذهن‌ها از وعده‌ها و سخنان شیرین مسئولین برجای می‌ماند.
غیبت بزرگان
تصویرهای منعکس شده از پیشکسوتان کشتی حاضر در جلسه نشان دهنده غیبت تعداد قابل توجهی از بزرگان می‌باشد. حضور یعسوب جوان صالح، حاج احمد حبیبی، ناصر احمدی، جابر پارسی، شهرام سمیعی، حامد مؤذن، نادر مشروطی قابل ارزش است ولی به نظر می‌رسد جای خالی عزیزانی چون کریم اسدی بقال، داور جدی، جعفر طیار دمیرچی، علی خوشطینت، نادر پیران، محمد علیپور و … کاملا در آن جمع قابل احساس بوده است.
نتایج سفر
سفرهای مسئولین به استان‌ها معمولا با دو نوع نتیجه می‌تواند به همراه باشد. تصمیماتی که حاصل آنها در کوتاه مدت محقق می‌شود و اموری که قول اجرای آنها برای آینده داده می‌شود. متأسفانه هیچ اطلاعی از نتایج سفر نه توسط اداره کل ورزش و جوانان و نه توسط هیئت کشتی استان به افکار عمومی داده نشده است.
در ملاقات‌های دبیر با مسئولین اکثرا افعالی چون “می‌شود” و “خواهد شد” مواجه بوده‌ایم. اگر قرار است سالن‌هایی از طرف سپاه، آموزش و پرورش و شهرداری برای استفاده کشتی تجهیز شود بهتر است اسامی سالن‌ها و موقعیت مکانی آنها و تاریخ شروع فعالیت اعلام شود.
مقایسه سفر دبیر به استان اردبیل و کردستان
دبیر قبل از استان اردبیل در یکی از سفرهایش از کردستان و امکانات کشتی آن استان بازدید کرده است. اثرات فوری سفر وی به کردستان در مصاحبه‌های انجام یافته کاملا مشخص است. بلافاصله بعد از سفر، رئیس هیئت کشتی کردستان مصاحبه کرده و گفته است که اختصاص 14 تخته تشک به استان از نتایج سفر بوده است. از این تعداد 6 تشک توسط علیرضا دبیر، 6 تشک توسط مدیر کل ورزش و جوانان و دو تشک از طرف سپاه پاسداران به هیئت کشتی هدیه شده است. همچنین در آن سفر از طرف سازمان برنامه و مدیریت استان کمک 700 میلیون تومانی به هیئت کشتی تعلق گرفته است.
اینها جدای از وعده‌هایی است که تحقق آنها به آینده موکول گردیده است. آیا استان اردبیل و کشتی آن نیز از نعمات فوری این سفر برخوردار گردیده است؟
اعلام رئیس هیئت
شایسته بود که رئیس هیئت کشتی استان در پایان سفر دبیر با حضور خبرنگاران و رسانه‌های خودی مصاحبه‌ای انجام می‌داد و نتایج سفر را در مجموع به اطلاع مردم می‌رساند. خلاصه باید مصوبات سفر اعلام شود تا امکان پیگیری و چگونگی تحقق آنها برای جامعه رسانه‌ای و به خصوص برای رسانه‌های غیرخودی فراهم گردد.
جان کلام
قرار گرفتن کشتی اردبیل روی ریل پیشرفت و توسعه نهایت آرزوی همه علاقه‌مندان این رشته می‌باشد. با شعار و رفتن این و آمدن آن نمی‌توان به آینده‌ای روشن امیدوار شد. رسیدن به هدف تغییر افکار و مدد گرفتن از همه سرمایه‌ها و دوری کردن از منیّت‌ها و خودخواهی هاست. تا زمانی که بحث “من آنم که رستم بود پهلوان” در کشتی سایه بیاندازد و من‌ها تبدیل به ما نشود در کشتی بر همین پاشنه فعلی خواهد چرخید و اوضاع از اینکه هست بدتر و بدتر خواهد شد.
جوانان را باور کنیم، زحمات آنها را ارج نهیم، میدان ابراز وجود به آنها بدهیم، جایگاه استخوان خردکرده‌های کهنه کار کهن تجربه را حفظ کنیم، در تصمیم گیری‌ها به عقلانیت، تدبیر، شجاعت و صلابت بهاء بدهیم، فریب ظاهرسازی‌ها و چرب زبانی‌ها را نخوریم، واقعیت‌ها را انکار ننمائیم، بساط خودی و غیرخودی راه نیاندازیم، هر کس با هر سلیقه و دیدگاهی را پذیرا باشیم و خوش خیال نباشیم زیرا که را پیچیده و سنگلاخ است و امیدواریم کسانی که قبول مسئولیت کرده‌اند در پیمودن این راه موفق باشند و سربلند.