فریبکاری در ورزش

 از حکیمی روایت کرده اند که فرموده است: هر که پنج کار بکند تن او تباه و جانش ویران گردد؛ دوستان را فریفتن، از دانایان روی برگرداندن، حق را خوار کردن، به ناسزا گردن نهادن و از پس هوای نفس رفتن.

اگر این سفارش ها را مسؤولان ما و بخصوص آنهایی که دستی در امر ورزش دارند از ریز و درشت و در هر کجا و هر اداره جدی بگیرند و به کار ببندند مطمئنا می توانند در برطرف کردن مشکلات و هموار کردن راه اعتماد و صداقت و از بین بردن موانع و عناصر مادی و انسانی مزاحم از سر راه حرکت رو به جلو ورزش موفق عمل نمایند و روزهای خوش و آفتابی و سرشار از امید و نشاط برای جوانان و ورزشکاران استان رقم بزنند.

جامعه ورزشی با توجه به روحیه پهلوانی و جوانمردی حاکم بر آن حکم یک خانواده را داشته و ریشه های دوستی و الفت در آن محکم و معمولا قابل اعتماد می باشند. در چنین جو و شرایطی اگر باشند کسانی که برای فریفتن دوستان در ورزش برنامه ریزی کرده و برای حفظ خود و موقعیت شان فریب ورزشی ها را در دستور کار قرار بدهند در نهایت نمی توانند راه به جایی ببرند.

فریفتن و گول زدن دوستان بلاست. باید پذیرفت که هیچ کسی به مدد فریبکاری، دغلبازی و کلاه گذاشتن بر سر دوستان موفقیتی به دست نمی آورد. شاید در کوتاه مدت بتوانند به خواست هایشان برسند و مقطعی بر اسب مراد سوار بشوند و اسم و رسمی پیدا بکنند و بر امری تصمیم گیرنده باشند اما بالاخره دست شان و ماهیت شان افشا می شود و در پیش همه آبرویشان بر باد رفته و به مهره ای سوخته و غیر قابل اعتماد تبدیل می گردند.

آنهایی که برای ماندن در یک پست و یا برای مدیریت کردن در یک مجموعه به آب و آتش می زنند و می خواهند همه چیز را فدای خود کرده و با توسل به روش های مختلف، حرف های بی پایه و بدون سند و بازی با کلمات و دروغ گفتن، دل از میز ریاست بر نکنند باید بدانند که همه عناوین و پست های اجرائی و مسؤولیت های کوچک و بزرگ امانتی هستند که در اختیار آنها قرار گرفته و باید برای رو سفید شدن در پیشگاه مردم و خداوند متعال با مسائل به صداقت و روراستی برخورد نمایند و از خدعه و فریب و روباه صفتی و به کار بردن ترفند های منشا گرفته از اصول ناجوانمردی خودداری کرده و منافع و خواسته ها و انتظارات خود را به منافع مردم ترجیح ندهند.

این قبیل فریبکاران متقلب چند چهره فعال در صحنه های ورزشی در آشکار و در جلوی مردم از جامعه و تلاش برای کسب رضایت مردم دم می زنند و در پشت درهای بسته و جلسات غیر علنی و محفلی این باند را تر و خشک کنند، به دنبال جلب رضایت آن باشند و بیش از توجه به منافع و مصالح و حیثیت ورزش، دنبال منافع و مصالح و حیثیت خودشان از قبیل سوء استفاده از مسؤولیت های اجتماعی می باشند.

ارائه آمارهای غلط و دروغین، کلی گویی و پشت سر هم قرار دادن کلمات مختلف برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی نوعی فریبکاری است و اگر این کار برای ورزش و در عرصه فعالیت های ورزشی صورت بگیرد مصداق بارز و کامل فریب دوستان است که عاملین این عمل باید دیر یا زود در انتظار تباه شدن جانشان باشند.