اغراق در آمار؛ معضل ورزش

می گویند ناصرالدین شاه در یکی از روزها که به قصد شکار از شهر بیرون رفته بود با مشاهده گله آهوان در پی آن ها اسب تاخته و از همراهان و ملازمان رکاب دور افتاده بود.

شامگاهان خسته و کوفته به کاروانسرایی رسید و مصلحت آن دید که شب به استراحت بگذراند تا ملازمان رکاب ، او را یافته و همراه آنان به پایتخت باز گردد.

دروازه کاروانسرا بسته بود. ناصرالدین شاه دق الباب کرد و کاوانسرادار از پشت در پرسید کیست؟ ناصرالدین شاه به روال شاهان در پاسخ گفت: ما سلطان بن سلطان، خاقان بن خاقان، شاه شاهان، سایه خدا بر سر ایران، قبله عالم، سلطان صاحبقران، اعلیحضرت شاهنشاه ایران هستیم!

کاروانسرادار که حسابی گیج شده بود از پشت در به فریاد گفت: ان شااله خدای سبب ساز و بنده نواز در این شب سرد برایتان سرپناهی فرهم آورد. اینجا کاروانسرای کوچکی است و برای این همه آدم جا نداریم!

بزرگنمایی ها و اغراق در مورد عمکردها از معضلات قابل توجه ورزش به شمار می رود. برگزاری مصاحبه ها و ارائه آمارهای رنگارنگ برای ورزش ما چه دستاوردی می تواند داشته باشد؟

حالِ ورزش نشان دهنده آن است که بسیاری از قوطی های پر رنگ و لعاب ارائه شده در مورد خوشی حال آن پر ازخالی است.

دست اندرکاران ورزش از کوچک و بزرگ و از رئیس و مرئوس چنان از ورزش و موفقیت های آن حرف می زنند و با افتخار از توسعه سخن می گویند که اگر مخاطب اطلاعات جزئی از ورزش نداشته باشد فکر می کند در کانون و نقطه عطف ورزش جهان قرار گرفته است.

برخی از عزیزان از کدام پیشرف و توسعه سخن می گویند و از این قبیل بزرگنمایی ها چه نفع و هدفی را دنبال می کنند؟

یکی از معضل هایی که همیشه در گزارش برخی از هیأت های ورزشی مشاهده می شود مانور در اطراف مسئله ای به نام دعوت شدگان به اردوی های تیم ملی است.

چرا در کنار تعریف و تمجید از این امر نمی گویند که در مرحله نهایی از هیأت تحت مدیریت آن ها چند نفر یار ثابت تیم های ملی شده اند؟

پناه گرفتن در سایه تملق و اغراق چیزی جز سرپوش گذاشتن بر ناکامی ها در تحقق وعده ها نبوده و نیست. کسانی که برای ادامه ریاست در هیأت های ورزشی روشی به نام بزرگنمایی را برگزیده اند می خواهند به این وسیله افکار عمومی را از مطالبه وعده های داده شده باز دارند و آن ها را در مسیر دیگری قرار بدهند.

اغراق گویی نمی تواند دوام چندانی داشته باشد و افکار عمومی در فاصله ای نه چندان دور متوجه تو خالی بودن تعریف و تمجیدهای گزاف خواهند بود