1

دلنوشته

آخر سال فرصتی است که حداقل بتوانیم چند سطری برای خود بنویسیم و با خوانندگان و عزیزانی که در طول سال ما را همراهی کرده‌اند، درد دل بکنیم.

در شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه، استمرار حضور در فضای رسانه‌ای و تأمین هزینه‌‌های مربوطه، اراده‌ای قوی می‌خواهد. در این میان وقتی رسانه‌ای کوچک‌ترین درآمدی نداشته باشد و مدیرش بالاجبار برای ادامه حیات از گلوی خانواده‌اش بزند و هزینه‌‌های مورد نیاز را تأمین بکند، مطمئن کار قابل تقدیری انجام می‌دهد.

حساب رسانه‌‌هایی که می‌توانند منابع درآمدی خوبی داشته باشند و در مناسبت‌‌های مختلف با به کارگیری روش‌‌های متفاوت از کنار تبلیغ، کمبود‌ها را جبران نمایند با رسانه‌‌هایی که به دنبال این قبیل مسائل نبوده و صرفا به ادای وظیفه فکر می‌کنند، جداست.

در این میان رسانه‌‌های تخصصی حال و روز بدتری دارند. اگر رسانه‌ای فعالیت‌اش در حوزه ورزش باشد فاتحه‌اش را باید خواند. چرا که به دلیل حاکمیت تفکر رسانه‌ای و انتظار میرزابنویسی، رسانه‌‌های ورزشی مورد حمایت قرار نگرفته و روزگار برای آن‌‌ها به سختی چرخ می‌زند.

بی توجهی به رسانه‌‌های ورزشی تا آنجا پیش می‌رود که به عنوان مثال اگر در طول سال برای مدیریت ورزش استان امکان چاپ چندین آگهی فراهم بشود آن هم نصیب نشریات غیر تخصصی می‌شود و اینجاست که باید نشست و به حال رسانه‌‌های ورزشی گریه کرد.

شاید هم قلم بر تعریف و تمجید چرخاندن و یا انتقاد هدف دار بتواند خواسته برخی رسانه‌‌ها را تأمین بکند ولی هر رسانه‌ای در این وادی نمی‌تواند گام بگذارد و روی این اصل آنهایی که در بیان واقعیت‌‌ها تلاش کرده و قلم را با کارت‌‌های هدیه معامله نمی‌کنند کاری سخت و دشوار در ادامه راه خواهند داشت.

همت اگر سلسله جنبان شود

در ورزش استان ما کار‌های برزمین مانده زیادی وجود دارد. باور کنیم حل این مشکلات به همت مسئولان نیاز دارد. اگر بپذیریم که هر سنگری را می‌توان به توسط همت تسخیر کرد نیازی به توجیح و تفسیر کم کاری‌‌ها نخواهد بود.

همت اگر سلسله جنبان شود

مور تواند که سلیمان شود

عادت بدی دامن جامعه ما را گرفته است. وقتی تغییری در دستگاه‌‌های اداری صورت می‌گیرد، حمله به گذشته‌‌ها و زیر سؤال بردن اقدامات به وظایف روزمره مدیران جدید تبدیل می‌شود. در عرصه ورزش هم برخورد با این مسئله کم کم به یک امر عادی تبدیل می‌شود. کافی است که رئیس هیئتی با رأی مجمع کنار گذاشته شود، تیم جدید طوری برخورد می‌کند که انگار در این حوزه کاری انجام نشده و مسئولین فقط خورده و خوابیده‌اند.

به جای بد گفتن از گذشته‌‌ها بالا زدن آستین همت و تلاش برای بهبود اوضاع می‌تواند برای رشته‌‌های مختلف ورزشی کارساز و تأثیرگذار باشد. نتیجه همت والا، رسیدن به هدف و دستیابی به بهترین شرایط است

همت بلند دار که مردان روزگار

از همت بلند به جایی رسیده اند

پروردگار بزرگ همیشه حامی و پشتیبان کسانی است که با همت مضاعف در فکر و اندیشه خدمت به مردم و جامعه هستند و سنایی چه زیبا گفته است:

راه جستن ز تو هدایت از او

جهد کردن ز تو عنایت از او

آسیب بی‌برنامگی

موقعیت فعلی ورزش ما حاصل بی‌برنامگی است. اگر دیده می‌شود که رشته‌‌های مختلف ورزشی در استان اردبیل به نتایج مطلوب دست پیدا نکرده و با پشتوانه‌سازی تا حدودی غریبه هستند دلیلی جز گرفتاری در دام روزمرگی نداشته و ندارند. بی‌برنامگی مستمر کمر ورزش را خم و آن را به انواع مصائب و بلایا دچار می‌کند.

علاقه‌مندان به فوتبال اردبیل سال‌‌ها فریاد‌زده و تعیین یک خط‌مش برای آینده این رشته پرطرفدار را خواستار شده‌اند ولی آیا چنین کاری صورت گرفته است؟ اگر امروز فوتبال اردبیل با قبول شکست‌‌های مختلف در دریایی از مشکلات و نتایج خجالت آور دست و پا می‌زند همین عدم توجه به می‌باشد.

البته برنامه محوری در فوتبال یکی از بهترین و مکررترین شعار‌هایی است که در سال‌‌های اخیر شنیده‌ایم ولی دریغ و افسوس از ارائه یک برنامه و تحلیل موفقیت‌‌ها و ناکامی های آن در مقاطع زمانی مشخص و معین.

فوتبال و دیگر رشته‌‌های مختلف ورزشی موقعی می‌توانند در مسیر پیشرفت قرار گیرند که اولا هیئت‌‌ها را از قائم به شخص بودن خلاص بکنند و ثانیا برای تهیه و تنظیم یک روش مناسب برای اجرای برنامه‌‌های منطقی اقدام نمایند.

پز عالی مستدام

یکی از آفت‌‌های ورزش اردبیل اقدامات پوپولیستی برخی از دست اندرکاران آن می‌باشد. متأسفانه وقتی کارنامه‌ای پربار در دست نباشد برای توجیه کم کاری‌‌ها، ضعف‌‌ها، ناتوانی‌‌ها و رفتار‌های غلط و ناشایست چاره‌ای جز حرکت در چارچوب استراتژی تبلیغات و به چشم آمدن نمی‌بینند. هر روز شعار جدیدی طراحی کرده و با وعده‌‌های رنگارنگ و دروغ‌‌های شاخدار و کپی‌برداری ‌های ناشیانه و دردسر ساز پز پوپولیستی می‌گیرند و برای منحرف کردن افکار عمومی اقدام می کنند. برای این قبیل سینه چاکانِ صندلی ریاست باید گفت پز عالی مستدام.

بساط دروغ گویی

در سال 1399 در برخی موارد دروغ گفتن و برطبل خودنمایی و غرور کوبیدن همچنان در عرصه برخی از رشته‌‌های ورزشی رایج بود. امیدواریم در سال جدید خداوند بزرگ منحرفین و مروجین دروغ و دروغگویی در ورزش استان را به راه راست هدایت فرماید. مردم تشنه حقیقت هستند. اگر مسئولی و مدیری صادقانه همه موارد مربوط به حوزه مدیریتی خود را با مردم در میان بگذارد از حمایت آن‌‌ها برخوردار می‌شوند ولی اگر بخواهد با آویزان شدن از ریسمان دروغ، خود را بزرگ و کارآ و مجموعه تحت نظر را نمونه و در سطح کشور دارای موقعیت و جایگاه معرفی کند در دراز مدت نمی‌تواند کاری از پیش ببرد تا جایی که با گذشت زمان با آبروی رفته از دست مواجه می‌شوند.