چند کلمه حرف حساب

پست و مقام می‌تواند میدان آزمایشی برای افراد محسوب شود. علاقه‌مندی به میز ریاست، انسان را به کار‌های غیر اخلاقی سوق می‌دهد. برای حفظ موقعیت به هر روشی پناه برده و هر ریسمانی را که ببیند آویزانش می‌شود. وقتی ماندن در پست با توسل به ترفند‌‌های مختلف از جمله احساسات قومی و چرب زبانی و دروغ گویی همراه باشد دست زدن به کار‌های ناشایست و از دور خارج کردن رقبا و حقیقت طلبان به مهم‌ترین اقدامات‌ تبدیل می‌شود.

آن‌ها معمولا کمتر به فردای خود فکر می‌کنند و از سرنوشت خیلی‌ها در عمل عبرت نمی‌گیرند. آن‌‌ها که امروز برای ماندن در قدرت به هر کاری دست می‌زنند باید بدانند که:

هر بد که می‌کنی تو مپندار کان بدی

ایزد فرو گذارد و دوران ر‌ها کند

قرضی است کار بدت نزد روزگار

در هر کدام دور که خواهد ادا کند

گوش شنوا

از صعف‌‌ها، نداری‌‌ها، کمبود‌ها و ناکامی‌‌ها در ورزش و به خصوص در برخی از رشته‌‌های ورزشی سخن گفته شده و یا مطلب زیاد نوشته شده است ولی متأسفانه از طرف مسئولین ترتیب اثری به خواست‌‌ها و موارد مورد اشاره داده نشده است.

تازه موضوع موقعی خنده دار می‌شود که ضعف‌‌ها را نپذیرند و مدام از موفقیت‌‌ها و سربلندی‌‌ها حرف بزنند، ادعا بکنند و به جزئیات و زوایای مختلف ادعا‌ها نپردازند.

با تجربه‌ای که در چند سال اخیر به دست آمده انتظار اصلاح و رفتار برخی‌‌ها غیر ممکن و محال است.

هیچ خود بین از خدا خرسند نیست

شاخ بی ‌بر در خور پیوند نیست

جایگاه افراد

به بیت زیر از شاعر بلند آوازه، فردوسی طوسی توجه کنید:

چون این کار آن جوید، آن کار این

پر آشوب گردد سراسر زمین

اوضاع برخی از زمینه های اجتماعی و سیاسی مصداق کاملی از این گفته فردوسی است. همین که امروز اکثریت به هوای رفتن به شورا برنامه ریخته‌اند، یا همه خبرنگار و گزارشگر شده‌اند و یا دلتان بخواهد می‌توانید در همه‌بخش ‌ها کارشناسان خبره و مدعی پیدا بکنید، مشکلی است که دامن جامعه را فرا گرفته است.

اگر به آنچه که هستیم، قانع بشویم و در حد توانایی‌‌ها و قدرت خود عمل بکنیم، می‌توانیم فرد مفیدی در جامعه باشیم و بهترین حاصل از زندگی و تلاش برداشت نماییم.

دلا تا بزرگی نیاری به دست

به جای بزرگان نباید نشست

راستگویان

راستگویی چراغ نجات انسان و انعکاس فطرت اصیل و روح پاک انسانی است. راستگویی معیاری برای شناخت و سنجش افراد نیک سیرت است. راستگویی عاملی برای پیوند انسان با خلق‌‌های پسندیده است.

لزومی ندارد که انسان پشت به راستگویی بکند، خوشی‌‌های آنی را بر خوشبختی عقبا ترجیح بدهد، انسانیت را در زیر پا‌ها له بکند و به خاطر دنیا و چند روزی بیشتر بر مسند قدرت تکیه زدن از راه راست فاصله بگیرد.

آینده از آن راستگویان است و کسانی که دروغ و نیرنگ را پیشه خود ساخته‌اند مورد غضب پروردگارند و مولای متقیان چه زیبا فرموده‌اند: “هنگامی که خداوند بنده‌ای را دوست بدارد، راستی و صداقت را به او الهام فرماید”.

و امیدواریم که خداوند آخر و عاقبت کار‌های ما را ختم به خیر فرماید.

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا