برخی از مدیران و صاحب منصبان در استان، عاشق تعریف و تمجید هستند. این بحث بعد از رونق بازار فضای مجازی به یک عادت تبدیل شده است. هزینه کردن در این راه را واجب می‌دانند و از هر وسیله‌ای استفاده می‌کنند تا در فضای مجازی بیشتر در چشم باشند.

همین‌ها هستند که عامل نابسامانی در فضای مجازی و زیر پا له شدن اخلاق هستند. کسانی که ادامه مدیریت و چاره آن را در لا به لای گروه‌ها و کانال‌ها جستجو می‌کنند، تیم‌های مختلفی را تدارک می‌بینند و سعی می‌کنند به کمک آن‌ها مصوبات و توصیه‌های اتاق فکرشان را به کار بندند و از این راه برای خود حاشیه امنی ایجاد بکنند.

در آستانه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی این کار توسط یک مجموعه و در فضای مجازی پایه گذاری شد و از آن زمان این فضا به صحنه نمایش بداخلاقی‌ها و شیطنت‌ها تبدیل شد.

اگر امروز در فضای مجازی و زیر عناوین ساختگی، افراد مورد حمله قرار می‌گیرند و اهانت‌ها و بی‌حرمتی‌ها را تحمل می‌کنند مقصر اصلی آن‌هایی هستند که روش تخریب را در پیش گرفتند و هر روز بر گسترش آن برنامه‌ریزی کردند.

دوستانی که به تعریف‌ها و تمجیدهای فضای مجازی دل بسته‌اند با چرب زبانی‌های فعالان آن، عنان اختیار از دست می‌دهند و برای دلگرم کردن‌شان دست به دامن اقدامات غیر قانونی هم می شوند.

آن‌هایی که پرچم تخریب، تهدید و حرمت شکنی در فضای مجازی را برافراشتند و برای رسیدن به اهداف مالی، برخی از مدیران را در دام ریا و تزویر گرفتار نمودند به مرور زمان مشت‌شان باز خواهد شد و نتیجه بازی با آبروی افراد و زیر پا گذاشتن حق الناس را خواهند دید.

توجه مدیرانی که عاشق و واله و دل بسته تعریف‌ها و تمجیدهای فضای مجازی بوده و سیاست تخریب رقبا و منتقدین و ناصحان را پیگیری می‌کنند به دو بیت شعر زیر جلب می‌کنیم:

ستایش سرایان نه یار تو اند

نکوهش کنان دوستدار تو اند

وبالست دادن به رنجور قند

که داروی تلخش بود سودمند

آقایی که قدرت دو کلمه حرف زدن حسابی را ندارد و زبان در کامش به درستی نمی‌چرخد، دلش هوای شورا می‌کند. عزیزی که دو روز سابقه کار اجرایی ندارد، وعده حل مشکلات شهر و کشور می‌دهد، بزرگواری که در کارنامه کاری‌اش نقطه مثبتی دیده نمی‌شود، برای شورا نقشه می‌کشد و مدعی ایجاد تحول و حرکت نوین در توسعه شهر می‌شود، دوستی که بدون آشنایی با وظایف و مأموریت شورا، تغییر ساختار در برخی از نهادها و مؤسسات را در برنامه‌های خود قرار می‌دهد، رفیقی که در کوی و برزن و محله‌اش جایگاهی ندارد و شناخته شده نیست و بالاخره کسانی که دیگر جذابیتی برای مردم ندارند، راهیابی به شورا و تکیه بر صندلی آن را جزء اهداف اصلی قرار داده و برای رسیدن به آن کوشش می‌کنند و تا می‌توانند دوندگی کرده و هزینه به پایش می‌ریزند.

تبلیغات درست، راه و رسم خاص خود را دارد که می‌تواند یک نامزد را به خوبی حمایت بکند و در معرفی‌اش به جامعه نقش تأثیرگذاری بازی کند. زمانی که تبلیغ و اطلاع رسانی اصولی جای خود را به تعریف و تمجید پولکی می‌دهد، حال شنونده و بیننده‌ها را به هم می‌زند و به جای تأثیر مثبت، لکه سیاهی در یادها و خاطره‌ها نسبت به این قبیل نامزدها باقی می‌گذارد.

آقا دل خوش کرده است که به او بگویند و یا بنویسند که انتخاب شده حتمی است، پیشتاز کاندیداها می‌باشد، وضعیتی مساعد و در مسیر رسیدن به اوج دارد، رقیبی برای او متصور نیست، تعرفه‌هایی که نام‌اش زینت‌بخش آن‌هاست از هم اینک در صندوق‌ها جا خوش کرده‌اند و در نهایت انتخاب شده‌ای است که باید به ریاست مجلس نقشه بکشد و طرحی نو دراندازد.

این حرف‌ها او را به وجد می‌آورد، احساس غرور می‌کند، در رؤیاها سیر کرده و خود را بزرگ و بزرگ می‌انگارد، احساسات غلبه کرده و دست به جیب می‌کند و صله مداحان و ثناگویان را می‌پردازد و برای فردا و فرداها پرداخت بالاتری را وعده می‌دهد.

کاندیدایی که برای رسیدن به کرسی شورای شهر بی‌رویه هزینه کند و بخواهد در سایه پول و کارت هدیه خود را بشناساند و رأی بگیرد، نمی‌تواند به درد جامعه بخورد و برای آن مثمر ثمر باشد، نمی‌تواند صدای مردم و در کنار مردم باشد.این نامزد روحیه گوش کردن به سخنان مردم را نخواهد داشت و به مرور با انحراف از هدف اصلی و مسیر اصلی به آفتی برای شهر تبدیل می‌شود.

تا روز انتخابات کاندیداها هر چه بیشتر هزینه کنند و در سایه تبلیغات پولکی به دنبال جایگاه باشند به جای محبوبیت در نزد مردم منفور می‌شوند. هزینه زیاد در شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه برای یک نامزد شورای اسلامی شهر چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟

بگذاریم مردم خود بررسی بکنند و اصلح‌ها را گزینش نمایند. توجه به حاشیه و تسخیر فضای مجازی و پیشتازی های رؤیایی و پولکی برای یک نامزد رأی نخواهد شد. اگر خود را برای حضور در شورا لایق می‌دانیم با دستی پر از پیشینه کاری و صداقت و یک رنگی در میان مردم حاضر بشویم و بدون شک مردم با قدرت بالای تشخیص، انسان‌های لایق و سزاوار را انتخاب خواهند کرد.