“اعضای شورای شهر فعلی و ادوار گذشته به جای عکس و فیلم فتوشاپی، اگر می‌توانند در مناظره از عملکرد خود دفاع کنند. بنده از همه عزیزان برای مناظره دعوت می‌کنم”. این نوشته “دکتر محمد روحی عیسی لو” استاد دانشگاه و یکی از کاندیدا‌های شورای اسلامی شهر اردبیل می‌باشد.

وقتی بازار ارائه عملکرد در حد حرف و روی کاغذ از رونق بیشتری برخوردار می‌شود حضور در یک مناظره می‌تواند زوایای تاریک و پنهان عملکرد‌ها را روشن کند و بر افزایش سطح شناخت و آگاهی مردم از نامزد‌های شورای شهر کمک شایانی بکند.

ممکن است شرایط کرونایی امکان برگزاری مناظره در یک فضای محدود و سربسته را ندهد ولی فضای مجازی و استفاده از امکانات آن، قادر است در این امر مهم و تأثیرگذار نقش مثبتی ایفا نماید.

افرادی که در چهار و یا هشت سال گذشته با رأی مردم به شورا راه یافته و اینک عزم‌شان را برای رسیدن به صندلی شورای ششم جزم کرده‌اند، بیایند و با بیان گوشه‌‌هایی از خدمات انجام گرفته از عملکردشان دفاع نمایند و بر حقانیت و کارآیی خود مهر تأیید بزنند.

شورای پنجم و اعضای آن بهتر است در پایان دوره مأموریت، آماری از عملکرد ارایه بدهند و کامیابی‌‌ها و فعالیت‌‌های مثبت انجام شده در شاخص‌‌هایی که بر اساس قانون جزء وظایف شورا می‌باشد در اختیار افکار عمومی قرار بدهند.

حسن این کار آنجاست که حداقل مردم از این که در چهار سال گذشته منتخبان آن‌‌ها چه کرده‌اند اطلاعات کافی به دست می‌آورند. مردم با واقعیت‌‌های شورا روبرو می‌شوند و به درستی می‌فهمند که شورای شهر آن‌‌ها به مفهوم واقعی شورا بوده و یا شورای شهرداری بوده‌اند.

معمولا رسم بر این است که در پایان دوره مسئولیت دولت و مجلس و … بر ارایه عملکرد‌ها تأکید کرده و اصرار می‌کنند ولی کمتر به کار‌ها و اقدامات بر زمین مانده و انجام نشده اشاره می‌شود.

چه اشکالی دارد که اعضای شورای شهر اردبیل این بار سنت شکنی بکنند و از کار‌هایی که باید انجام می‌شد و به سر منزل مقصود نرسیده است، سخن بگویند. این حق طبیعی مردم است که با موانع موجود بر سر وظایف اعضای شورا آشنا بشوند و با کنار هم قرار دادن همه اطلاعات و واقعیت‌‌ها شناخت کافی از منتخبان و میزان کارایی و قدرت اجرایی آنها به دست آورند.

آنهایی که خود را نفر اول شورا قلمداد کرده و خود را حامی مردم و در خدمت جامعه می‌شمارند، شفاف‌سازی نمایند و مواردی را که در شورا و به نفع مردم احقاق حق کرده‌اند به اطلاع همه برسانند.

هنوز از خیلی کار‌هایی که باید در شورای پنجم محقق می‌شد خبری نیست. شهامت بیان و ذکر آن‌‌ها را داشته باشیم و از رایزنی‌‌های پشت پرده و اقدامات چند جانبه و دوستی‌‌های خاله خرسه و سینه زدن‌‌های روزانه در زیر لوای موضوعات و مختلف و احیانا ترجیح دادن منافع جامعه به منافع باندی و گروهی سخن گفته و در مقابل رأی مردم و انتظار به حق آنها درست و اصولی رفتار نمائیم.

کاندیداهایی که در دام گسترده برخی از کانال‌های فعال در فضای مجازی گرفتار می‌شوند و فریب تبلیغات پوچ و بی‌اساس را می‌خورند، بزرگ‌ترین عامل برای برهم زدن فضای مطلوب تبلیغات و استفاده بهینه مردم از ظرفیت این فضا برای برگزاری انتخابات پرشور محسوب می‌شوند.

کاندیدایی ادعا کرده است که با راهیابی به مرحله پایانی نظرسنجی یکی از کانال‌ها، با درخواست پانصد هزار تومانی ادمین کانال برای ادامه حضور در نظرسنجی مواجه شده است. عجب مغازه دو نبشی، چه عرض کنم عجب مغازه لاکچری چند نبش خوش خط و خالی.

و یا ادمین یکی از کانال‌ها تعریف می‌کرد که در تماس با هر نامزدی جهت دریافت رزومه، سؤال می‌کنند که چقدر باید بپردازیم. و وقتی می‌گوییم صفحه ما پولی نیست در کمال تعجب می‌گویند، مگر چنین بحثی ممکن است که بدون دریافت هزینه تبلیغ بکنید؟

کاندیداها با پرداخت پول‌های بی‌حساب با یک تعریف و تمجید و پست رنگی، از خود بی‌خود می‌شوند و در ظلم به فضای رسانه‌ای استان پیشقدم می‌شوند. فضای مجازی و قدرت تأثیر آن بر رأی اکثریت مردم تا چه حدی است که شایسته این همه پرداخت‌ها و نابسامانی‌ها باشد؟

نامزدهای شورا در گسترش یک رویه غلط سینه سپر نکنند و به نظرسنجی‌های غیر واقعی و تعداد بازدیدهای منحرف کننده و تبلیغات دروغ دل نبندند. زمینه راهیابی به شورا را کارنامه، عملکرد و پایبندی به نظام و اطاعت از قوانین و مقررات تعیین می‌کنند. اگر کانال‌ها می‌توانستند در این را تأثیر گذار باشند، گردانندگان آن‌ها که جلوتر از همه، کاندیدا می‌شدند.

چه ضرب المثل زیبایی:

کل اگر طبیب بودی

سر خود دوا نمودی

آقایی که قدرت دو کلمه حرف زدن حسابی را ندارد و زبان در کامش به درستی نمی‌چرخد، دلش هوای شورا می‌کند. عزیزی که دو روز سابقه کار اجرایی ندارد، وعده حل مشکلات شهر و کشور می‌دهد، بزرگواری که در کارنامه کاری‌اش نقطه مثبتی دیده نمی‌شود، برای شورا نقشه می‌کشد و مدعی ایجاد تحول و حرکت نوین در توسعه شهر می‌شود، دوستی که بدون آشنایی با وظایف و مأموریت شورا، تغییر ساختار در برخی از نهادها و مؤسسات را در برنامه‌های خود قرار می‌دهد، رفیقی که در کوی و برزن و محله‌اش جایگاهی ندارد و شناخته شده نیست و بالاخره کسانی که دیگر جذابیتی برای مردم ندارند، راهیابی به شورا و تکیه بر صندلی آن را جزء اهداف اصلی قرار داده و برای رسیدن به آن کوشش می‌کنند و تا می‌توانند دوندگی کرده و هزینه به پایش می‌ریزند.

تبلیغات درست، راه و رسم خاص خود را دارد که می‌تواند یک نامزد را به خوبی حمایت بکند و در معرفی‌اش به جامعه نقش تأثیرگذاری بازی کند. زمانی که تبلیغ و اطلاع رسانی اصولی جای خود را به تعریف و تمجید پولکی می‌دهد، حال شنونده و بیننده‌ها را به هم می‌زند و به جای تأثیر مثبت، لکه سیاهی در یادها و خاطره‌ها نسبت به این قبیل نامزدها باقی می‌گذارد.

آقا دل خوش کرده است که به او بگویند و یا بنویسند که انتخاب شده حتمی است، پیشتاز کاندیداها می‌باشد، وضعیتی مساعد و در مسیر رسیدن به اوج دارد، رقیبی برای او متصور نیست، تعرفه‌هایی که نام‌اش زینت‌بخش آن‌هاست از هم اینک در صندوق‌ها جا خوش کرده‌اند و در نهایت انتخاب شده‌ای است که باید به ریاست مجلس نقشه بکشد و طرحی نو دراندازد.

این حرف‌ها او را به وجد می‌آورد، احساس غرور می‌کند، در رؤیاها سیر کرده و خود را بزرگ و بزرگ می‌انگارد، احساسات غلبه کرده و دست به جیب می‌کند و صله مداحان و ثناگویان را می‌پردازد و برای فردا و فرداها پرداخت بالاتری را وعده می‌دهد.

کاندیدایی که برای رسیدن به کرسی شورای شهر بی‌رویه هزینه کند و بخواهد در سایه پول و کارت هدیه خود را بشناساند و رأی بگیرد، نمی‌تواند به درد جامعه بخورد و برای آن مثمر ثمر باشد، نمی‌تواند صدای مردم و در کنار مردم باشد.این نامزد روحیه گوش کردن به سخنان مردم را نخواهد داشت و به مرور با انحراف از هدف اصلی و مسیر اصلی به آفتی برای شهر تبدیل می‌شود.

تا روز انتخابات کاندیداها هر چه بیشتر هزینه کنند و در سایه تبلیغات پولکی به دنبال جایگاه باشند به جای محبوبیت در نزد مردم منفور می‌شوند. هزینه زیاد در شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه برای یک نامزد شورای اسلامی شهر چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟

بگذاریم مردم خود بررسی بکنند و اصلح‌ها را گزینش نمایند. توجه به حاشیه و تسخیر فضای مجازی و پیشتازی های رؤیایی و پولکی برای یک نامزد رأی نخواهد شد. اگر خود را برای حضور در شورا لایق می‌دانیم با دستی پر از پیشینه کاری و صداقت و یک رنگی در میان مردم حاضر بشویم و بدون شک مردم با قدرت بالای تشخیص، انسان‌های لایق و سزاوار را انتخاب خواهند کرد.

آیا شورای پنجم در توجه به ورزش و حمایت از تیم‌های حاضر در رقابت‌های مختلف، موفق عمل کرده است؟ این سؤال معمولا در محافل فوتبالی مطرح می‌شود و دوستداران این رشته پرطرفدار به عملکرد شورا در قبال فوتبال و تیم شهرداری نمره منفی می‌دهند.

در سال 97 و در آستانه حضور در رقابت‌های دسته سوم باشگاه‌ها وقتی در صحن شورا حمایت از تیم شهرداری مطرح شد با 10 رأی موافق به تصویب رسید.

جواد زنجانی فرماندار وقت اردبیل به دنبال طرح بحث مخالفت بازرسی، مصوبه را برای رأی‌گیری مجدد به شورا عودت داد و این بار مصوبه با 6 رأی مخالف و 5 رأی موافق در صحن علنی رد شده و بدین ترتیب حمایت از تیم فوتبال شهرداری با محبت فرماندار و عنایت شش تن از اعضا مورد موافقت قرار نگرفت.

وظیفه همه ورزشی‌ها و فوتبالی‌ها، حمایت از آن‌هایی است که به فوتبال اردبیل در شورا دلسوزی کرده‌اند و از حاشیه‌ها ترسی به دل راه نداده و به حمایت از شورا و شهرداری از تیم فوتبال رأی داده‌اند.

افسوس آن‌هایی که در دور اول رأی مثبت داده بودند به فاصله چند روز رأی را پس گرفتند و با موضوع مخالفت کردند. عزیزانی که با حمایت شهرداری از تیم فوتبال مخالفت کردند، در حرف خود را هوادار ورزش و علاقه‌مند به فوتبال می‌نامیدند ولی در عمل بر خلاف ادعا عمل می‌کردند.

علیرضا غریبی، جواد انصاری، حبیب فتحی، یونس رونقی و علیرضا پوستی موافقین تیم داری شهرداری بودند.

عدم حمایت و بی‌توجهی‌ها سقوط تیم شهرداری به رقابت‌های استانی را موجب شده و در ذهن همه علاقه‌مندان به فوتبال و دوستداران شهرداری خاطره خوبی از عملکرد مخالفین با تیم داری شهرداری را به ثبت نرساند.

آن‌هایی که با ورزش و فوتبال آشنایی نداشته باشند، کسانی که به اهمیت ورزش و نقش آن در ایجاد شور و نشاط اجتماعی معتقد نباشند، افرادی که از هر فرصتی برای کشیدن ترمز ورزش در شورا استفاده کرده‌اند و عزیزانی که بحث هزینه در ورزش را سرمایه گذاری برای آینده جامعه تلقی ننمایند در صورت راهیابی به شورا نمی‌توانند کوچک‌ترین گامی در راستای بهبود وضعیت ورزش بردارند.

بر جامعه ورزش واجب است که در انتخاب خود، برای راهیابی افراد ورزشی و حامیان ورزش به شورا نهایت تلاش را به عمل آورند. انشااله

عضویت در شورای اسلامی شهر، در طول چهار سال برای یک عضو چقدر می‌تواند درآمد داشته باشد که برخی از کاندیداها از هم اینک به هوای هندوستان، فیل هوا می‌کنند و در راه ثبت رکورد هزینه گام بر می‌دارند؟

فعالیت گسترده نامزدهای احتمالی در فضای مجازی و جولان دادن آن‌ها تحت عناوین دهان پر کن، عزم‌شان برای تصاحب یک صندلی از شورای شهر اردبیل را نشان می‌دهد.

رسیدن به شورا و یدک کشیدن عنوان عضو، چه مزیت‌هایی برای نامزدها دارد که از ماه‌ها قبل آستین همت بالا زده‌اند و برای مطرح شدن در فضای مجازی به خوبی دست در جیب برده‌اند؟

مشاورین آن‌هایی که می‌خواهند یک شبه ره صد ساله را طی بکنند، چه راهی در پیش پای آن‌ها قرار داده‌اند که به یک پیام دل خوش کرده و در آسمان‌ها سیر می‌کنند.

کافی است به نامزدهایی که برای پیروزی مصمم هستند، بگویند که پیشتازند، بگویند در نظرسنجی‌ها از همه سبقت گرفته‌اند، بگویند با قبضه کردن فضای مجازی مشکلی برای رسیدن به هدف ندارند، بگویند هر چه بیشتر خرج بکنی و هر چقدر که اسم و عنوان تو در گروه‌ها و کانال‌ها مطرح بشود به سوی خوشبختی گام بر می‌داری،

از خود بی خود می شوند و فکر می کنند که انتخاب شده قطعی هستند.این قبیل حرف‌ها آدم‌های ضعیف النفسِ مقام پرستِ شهرت باز را تحت تأثیر قرار می دهد، تا از گلوی خانواده‌اش بزنند و آینده فرزندانشان را با اما و اگر مواجه بکنند و پول پخش نمایند.

کسانی که به دنبال منافع خود هستند با گفته ها و نوشته ها می خواهند به برخی ها بقبولانند که قوی هستند، ولی باید بدانیم که توهم قوی بودن به کسانی که در اوج ناتوانی هستند خیانت محسوب می شود.

نامزدی که برای همسایه‌اش ناشناس باشد اگر همه کانال‌ها و گروه‌ها و کل فضای مجازی را در اختیار بگیرد نباید امیدی برای کسب رأی داشته باشد.

مردم حساس‌اند و دارای شعور سیاسی، به هر عکس رنگی و قیافه بزک کرده و شعارهای ناشدنی و وعده‌های پوچ و متزلزل رأی نمی‌دهند. نامزدی که نمی‌داند با راهیابی به شورا قرار است چه کاری انجام بدهد و مدعی حل مشکلات کشور می‌شود، با کدام پشتوانه علمی و کارنامه، مدعی شده و به ثبت نام اقدام کرده است؟

بلندپروازی و عشق مطرح شدن می‌تواند برای خیلی‌ها که ابزار لازم در اختیار ندارند دردسر ساز شود. چه خوب گفته‌اند که “هر کسی را بهر کاری ساخته‌اند”. اصرار برای رسیدن به جایگاهی که حق انسان نباشد خطرناک است. ظرفیت کم موجب فراموشی سبک زندگی و روش راه رفتن می‌شود.

پول و افتادن در دام منفعت طلبان نمی‌تواند تضمینی برای رأی‌آوری باشد. کاندیدایی که حتی دوستانش نمی‌خواهند به او رأی بدهند با قد علم کردن در فضای مجازی رسیدن به هدف‌اش غیر ممکن است.

در روزهای سخت کرونایی، نامزدهایی که علاقه به پرواز دارند، رعایت حال مردم و جامعه را بکنند و تا آنجا که می‌توانند تبلیغ چهره به چهره و دیدارهای خانگی را از برنامه هایشان حذف نمایند.

خیال همه نامزدهای احتمالی راحت، کسانی که ثبت نام کرده‌اند و پوسترهای تبلیغاتی را چاپ نموده‌اند، نگران نباشند، در نظرسنجی‌ها پیشتاز هستند، موقعیت‌شان لاکچری است، اسامی‌شان ورد زبان مردم است، با اقتدار جلو می‌روند و هر روز بیشتر از روزهای قبل، قلوب مردم را تسخیر می‌کنند. نیازی به هزینه بیشتر ندارند، قدر سرمایه خود را بدانند و همه چیز را فدای عضویت در شورای شهر نکنند.

من اگر می‌دانستم که چرا خیلی‌ها برای شورا بیشتر حرص می‌خورند و با اسم آن عنان اختیار از دست می دهند، شاید با فروش وسائل خانه برای رقابت اعلام آمادگی می‌کردم. افسوس که فلسفه این کار تاکنون برایم روشن نشده است.

نزدیک شدن به روز انتخابات، کاندیدا‌های شورای شهر را به تحرک بیشتر و تن دادن به هزینه‌‌های معقول و غیر معقول مجبور خواهد کرد.

عده‌ای هم در کمین هستند تا از این فرصت بهترین بهره‌برداری را بکنند و از عطش قدرت و عشق تکیه زدن به صندلی شورای برخی‌‌ها استفاده کنند و تا حدی بر اندوخته‌‌های خود بیفزایند.

اگر باور کنیم که شورای شهر و تصمیمات گرفته شده در آن برای شهر و توسعه‌اش یک امر حیاتی است هیچ وقت به خود اجازه نمی‌دهیم که بر موج احساسات سوار بشویم و در انتخاب خود عواملی جز اصلح بودن را در اولویت قرار بدهیم.

امیدواریم آشفتگی‌‌های بازار مجازی قدرت انتخاب اصلح را از اکثریت جامعه ما نگیرد و برای راهیابی اصلح‌ترین ‌ها مانع ایجاد نکندتا در انتهای این راه دراز و پرفراز و نشیب حق به حق دار برسد.

باید کسانی پا به صحنه شورا گذاشته و عنوان نماینده پارلمان محلی را داشته باشند که قادر به انجام کار گروهی بوده و در این راه از یک تفکر منلسب و روحیه‌ای مثال زدنی برخوردار باشند.

شورا مظهری از کار دسته جمعی و کار گروهی است. کسانی که از چنین روحیه‌ای برخوردار نباشند در صورت راهیابی به شورا اولا نمی‌توانند در کاری که بر عهده گرفته‌اند موفق بشوند و ثانیا با تک روی‌‌ها و خودمحوری‌‌ها بر ساختار شورا ضربه وارد کرده و موجبات بدبینی افکار عمومی به آن مجموعه را فراهم می‌کنند.

نگاهی کوتاه به عملکرد اعضای دوره فعلی شورا و رفتار منفعلانه برخی از آن‌‌ها بهترین دلیل برای این ادعا می‌باشد و متأسفانه حرکت‌‌های انفرادی، بیشتر در راستای خودنمایی و ترسیم چهره‌ای خدمتگزار از خود در سطح جامعه انجام می‌پذیرد و بر خلاف ادعا و نظر عاملان این رفتار‌ها، تأثیر گذاری‌شان نیز نمی‌تواند مطابق میل و رغبت آن‌‌ها باشد.

کسی که از روز اول انتخاب شدن به فکر انتخابات دور بعدی باشد رفتار و تصمیم‌هایش نمی‌تواند برای رضای خدا و خلق خدا باشد و تصمیماتش همگی بر حول محور منیت بوده و در نمایشی بودن‌شان نباید کوچکترین شک و تردیدی وجود داشته باشد.

شهر اردبیل نیاز دارد که صندلی‌‌های شورایش به افراد متخصص پیشینه‌دار و فارغ از هرگونه وابستگی‌‌های سیاسی و قول و قرار‌‌های پشت پرده سپرده شود. تحقق این کار به همت مردم و رعایت اصول لازم توسط اطرافیان نامزد‌ها و دوری کردن از سینه زدن در زیر پرچم نالایق‌‌ها نیاز دارد. اگر صاحبان رأی به این امر حساسیت نداشته باشند و با شناخت کامل از کاندیدا‌ها در پای صندوق‌‌های رأی حاضر نشوند امید برای بهبود اوضاع کم رنگ خواهد شد.

وظیفه رسانه‌‌های مستقل که دربند رپرتاژ و مسائل حاشیه‌ای نیستند می‌تواند افکار عمومی را در شناخت چهره‌‌ها و معرفی توانایی‌‌ها و نقاط مثبت آن‌‌ها بسیار مساعدت نمایند.

یکی از ویژگی‌‌های‌ایام منتهی به انتخابات، افزایش کانال‌‌های مجهول الهویه و حمله به برخی از چهره ها، هواداران و نامزدهاست.

در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی این کار به طور گسترده انجام پذیرفت و در مقطعی از شدت و حدّت آن کاسته شد.

این روز‌ها در آستانه انتخابات شورا این کار کم کم چهره خود را نشان داده و از برخی از فعالان عرصه فضای مجازی به عنوان بانیان این قبیل کانال‌‌ها نام برده می‌شود.

می‌توان بر له و یا علیه کاندیدایی با رعایت قانون و در چارچوب مقررات فعالیت کرد و با حفظ حرمت رقبا و اخلاق انتخاباتی در رونق بخشیدن به شور انتخابات کمک نمود.

متأسفانه بخشی از کانال‌‌های مجهول الهویه فعال در ایام انتخابات را بدون داشتن مستندات و مدارک مورد نیاز وابسته به مجموعه شهرداری می‌دانند. ناگفته پیداست که این حاشیه‌‌ها می‌تواند برای شهرداری و چهره خدمتگزاران آن در نزد افکار عمومی خدشه وارد نماید.

در سال گذشته و در روز‌هایی که احتمال کاندیداتوری لطف الهیان برای مجلس شورای اسلامی وجود داشت فعالیت برخی از کانال‌‌ها در حمایت افراطی از شهردار و زیر سؤال بردن دیگر کاندیدا‌ها زمینه بروز چنین تفکری را فراهم کرد.

زمانی که لطف‌الهیان در انتخابات مجلس ثبت نام نکرد، ناخودآگاه به حد چشمگیر این رفتارها کاهش یافت و زمانی که کاندیدا‌های منتسب به شهردار هم نتوانستند تأیید نهایی شرکت در انتخابات را اخذ کنند نمودار با سیر نزولی در حد صفر توقف کرد.

در انتخابات شورای شهر اردبیل، به دلیل ارتباط مستقیم با تعیین شهردار هر روز با حرف و حدیثی تازه در این ارتباط مواجه شده و چهره‌‌ها و کانال‌‌های جدیدی در فضای مجازی به حمایت‌‌های شهردار گره ‌زده شده و در نهایت فضای مناسبی ایجاد نخواهند کرد.

البته حق طبیعی لطف‌الهیان است که به عنوان یک شهروند از برخی از نامرد‌ها حمایت بکند و دوستان و آشنایان‌ خود را برای رأی دادن به افراد مورد نظر تشویق و ترغیب نماید ولی وصل کردن فعالیت کانال‌‌های مجهول الهویه به شهرداری و تغذیه مالی آنها از سوی این نهاد بدون داشتن مدرک و دلایل کافی جز برهم زدن فضای اعتماد، نتیجه دیگری نمی‌تواند در بر داشته باشد.

سکوت شهردار و عدم موضعگیری مجموعه شهرداری درقبال این حرف و حدیث‌‌ها می‌تواند به عاملی جهت تأیید شایعات رایج در جامعه تبدیل شود. اگر شهردار قاطعانه در مورد این احتمالات سخن بگوید و در تحقق این ادعا ایستادگی کرده و با رفتار و کردارش دامن خود و مجموعه تحت مدیریت‌اش را از این قبیل اتهامات دور نگاه دارد می‌تواند در برگزاری پر شور انتخابات و انجام یک دوره انتخابات بدون نقص و ایراد نقش آفرینی نماید.

شهرداری یکی از ارکان‌هایی است که به دلیل وظایف ذاتی‌ا‌ش با رسانه‌‌ها ارتباط بیشتری می‌تواند داشته باشد. اگر این ارتباط تا پایان انتخابات معقول و به عبارتی بهتر، محبت مجموعه در قبال رسانه‌‌ها به یک نسبت شامل همه شود در کاهش حاشیه‌‌ها می‌تواند مؤثر باشد.

به هر حال اینکه لطف الهیان بر روی برخی از نامزد‌ها نظر داشته باشد چیزی خلاف قانون نیست و اینکه در این راه از امکانات شهرداری نباید استفاده شود نیز اصلی مطابق با قانون و خواست جامعه است.

لطف‌الهیان و مجموعه شهرداری می‌تواند تا زمان برگزاری و در برخورد با بحث انتخابات شورا روند انتخابات و قضایای مطرح در جامعه را می‌توانند طوری مدیریت کنند که بر هر شائبه‌ای مهر باطل بزنند و در انتها کارنامه‌ای قابل قبول بر جای بگذارند.

ناگفته پیداست وقتی بی طرفی شهرداری در جامعه چهره خود را نشان بدهد همه منتخبین می‌توانند از طرفداران دوآتشه شهردار و مجموعه شهرداری تلقی شوند.