1

لیگ برتر فوتبال استان؛ استعدادها و حاکمیت قانون

وجود استعدادهای ناب و عشق به کار در فوتبال استان اردبیل یک امر ثابت شده است. درخشش جوانان اردبیلی در تیم‌های مختلف، دلیلی قاطع بر این ادعا بوده و در این باره کمتر کسی می‌تواند شک و تردید داشته باشد.

اما چرا با وجود برخورداری از نیروی انسانی لایق و مهره‌های تأثیرگذار، فوتبال ما نمی‌تواند در رقابت‌های مختلف و در مستطیل سبز خودی نشان بدهد و نتایج قابل قبولی به دست آورد؟

اینکه مدام بگوئیم در مسیر پیشرفت قرار گرفته‌ایم و فریاد بر آوریم که منطقه سرشار از جوان‌های مستعد است و حرف از جایگاه مطلوب در سطح کشور بزنیم آیا دردی از دردهای فوتبال ما درمان می‌شود؟ اگر واقعا فوتبال ما از این ویژگی‌ها برخوردار است پس چرا نمی‌توانیم از این داشته‌های خود در رقابت‌ها بهره برده و فوتبال‌مان را از آن چه هست ارتقاءبدهیم.

ناهمخوانی میان حرف‌ها و ادعاها و عمل ما در صحنه فوتبال یکی از مشکلات موجود است. مشکلی که آسیب زیادی به این رشته پرطرفدار زده و آن را از جایگاهی که باید باشد، دور کرده است.

توجه به قانون و مقررات موجود و پایبندی به اجرای آن بدون دخالت دادن احساسات و وابستگی‌ها، ایستادگی در مقابل زورگویان و اجرای عدالت در همه حال، پشتوانه‌ای برای دلگرمی جامعه فوتبال و انگیزه‌ای برای فعالیت بیشتر جهت رسیدن به اهداف پیش‌بینی شده می‌تواند باشد.

مسابقات ضامن پیشرفت

بزرگ‌ترین عامل برای پیشرفت رشته‌های مختلف ورزشی، برگزاری مسابقات در رده‌های مختلف و اهمیت دادن به این مقوله می‌باشد.

هر دوره مسابقه حتی اگر در پائین‌ترین سطح از نظر کیفیت برگزار شود مستلزم هزینه، سختی و دوندگی است. عقل سلیم حکم می‌کند که اگر قرار است برای یک رویداد، انرژی صرف شود، استفاده از تمام ظرفیت‌ها و امکانات برای بهتر برگزار شدن و کاستن از حاشیه‌ها و کم کردن اما واگرها مورد توجه قرار بگیرد.

در مسابقاتی که برگزار می‌شود هرچقدر آشفتگی، بی‌نظمی و بی‌توجهی به قانون و مقررات مشاهده شود به همان اندازه و بیشتر، از اهمیت، تأثیرگذاری، عظمت و جایگاه آن کاسته می‌شود.

اگر برای یک دوره رقابت، ابزار و امکانات مورد نیاز فراهم نشود و مسئولیت‌ها جدی گرفته نشوند و عزم‌ها برای برگزاری آبرومندانه، قدرتمندانه و مقتدرانه جزم نگردد به خروجی مثبت رقابت‌ها نباید چشم دوخت و امیدوار شد.

لیگ برتر استان

رقابت‌های لیگ برتر فوتبال به عنوان بالاترین سطح رقابت‌ها در هر منطقه و شهر و استان و کشور ما، جایگاه خاص داشته و به طور کلی آئینه تمام نمائی از فوتبال هر منطقه محسوب می‌شود.

برگزاری پرشور، آبرومندانه و قانونمدارانه لیگ برتر فوتبال نشان دهنده اوج هنر مدیریت برگزار کنندگان و ترسیم کننده حال و روز واقعی فوتبال در هر منطقه است. با توجه به این خصوصیات است که در سال‌های اخیر مدام از طرف ما به این مسئله اشاره شده و بر اهمیت دادن به رقابت‌های لیگ برتر و جلوگیری از هرگونه خدشه به جایگاه آن تأکید شده است.

اینکه تا چه حدی خواسته و گفته‌ها مورد عنایت قرار گرفته و یا مغرضانه و غضب آلود و در راستای تأمین منافع شخصی تلقی گردیده بحثی است که پرداختن به آن فرصت دیگری را طلب می‌کند.

محدودیت‌های کرونایی وسیله و بهانه‌ای برای تعطیلات رقابت‌های لیگ برتر فوتبال استان در سال 98 شد و امسال با توجه به نامه شماره158/00/270 مورخه11/2/1400 هیئت فوتبال قرار است در روزهای اخیر کار ثبت نام تیم‌ها و تشکیل مدارک انجام پذیرد و به مرور نسبت به شروع رقابت‌ها اقدام شود.

اجرای قانون

انتظار می‌رود امسال برای اجرای قانون و عدالت، اراده‌ای در بین مسئولان مربوطه به وجود ‌آید و از همان گام اول توجه به قانون و رعایت بی‌طرفی و استفاده صحیح و بهینه از داشته‌های موجود عملی گردد.

اگر لیگ برتر فوتبال استان ردبیل از شیوه مرسوم تبعیت نمی‌کند و در آن مفاهیم جدیدی توسط استان خلق و تعریف شده است چرا باید افکار عمومی از آن بی‌اطلاع باشند. رقابت‌هایی با نام لیگ برتر اگر بحثی به نام سقوط و صعود از لیگ دسته یک نداشته باشد و تیم‌های شرکت کننده سلیقه‌ای انتخاب شوند و یا به عبارتی ساده‌تر حضور یا عدم حضور در لیگ برتر “شیر تو شیر” باشد و یا ورود و خروج از آن بمانند دروازه شهری بدون نگهبان و مقررات باشد و خلاصه ورود به آن آزاد و خروج بدون کوچک‌ترین مانع انجام پذیرد، اطلاق عنوان لیگ برتر به آن از چه اصولی تبعیت می‌کند؟ اگر رقابت‌های فوتبال استان در بالاترین سطح و در چارچوب قوانین و مقررات و عرف موجود قرار نگیرد و صرفا کاری برای پر کردن رزومه و عمل به برنامه ارائه شده باشد، تغییر مؤثری در حال و وضع فوتبال انتظاری بیهوده خواهد بود.

رعایت اصول

رعایت اصول در برگزاری مسابقاتی چون لیگ برتر به معنی و مفهوم حرکت در مسیر رضایت‌بخش می‌باشد. مسیری که حتما مورد قبول جریانات مزاحم و آویزان و منفعت جو در فوتبال نمی‌باشد. اگر می‌خواهیم فوتبال ما سر و سامان بگیرد و از دامنه نابسامانی‌های موجود کاسته شود از همین فصل جاری قدمی محکم و قاطع برای اصلاح روند لیگ برتر، حضور تیم‌ها و چگونگی برگزاری آن برداریم و در قبال منفعت جویانِ انگل مآب ایستادگی کنیم و رقابت‌های لیگ برتر را در مسیر درست و اصولی‌اش قرار بدهیم. اگر چنین کاری صورت بگیرد مطمئنا فوتبال ما ضرر نخواهد کرد و برای آینده امیدوار خواهد شد.

تیم‌های لیگ برتری

اگر در لیگ برتر استان بحثی به نام سقوط وجود نداشته باشد باید چون فصل گذشته 10 تیم در رقابت‌ها حاضر باشند. روایت می‌کنند نخبگان اردبیل با نامه کمیته انضباطی فدراسیون باید در لیگ یک استان برای صعود به لیگ برتر بجنگد. اما شنیده می‌شود که می‌خواهند تیم‌های دیگری را هم به آن اضافه کنند. اگر چنین شود امیدواری برای بهبود اوضاع و رعایت قانون، مقررات و عرف و همه گفته‌های ما در این مطلب باد هوا خواهد شد. والسلام.

 

 




لیگ برتر؛ خوابی که تعبیر نمی‌شود

تا دری به تخته می‌خورد و خبری از واگذاری یکی از تیم‌‌های استان‌‌های همسایه به گوش می‌رسد آنهایی که سهمی در عقب گرد فوتبال اردبیل دارند، مسئولین و نمایندگان مجلس را برای خرید و یا گرفتن این قبیل سهمیه‌‌ها به امداد می‌طلبد.

آنهایی که بر چنین درخواست‌‌هایی اصرار ورزیده و در سطح جامعه به طرح و تبلیغ آن اقدام می‌کنند مطمئنا اهداف دیگری در سر می‌پرورانند، چرا که خود از همه بهتر می‌دانند و آگاه هستند که در استان ما شرایط برای تیمداری در رده‌‌های بالای لیگ اماکن پذیر نمی‌باشد.

استانی که قادر به حفظ سهمیه در لیگ سه نباشد، استانی که در اکثریت موارد شکست با تیم‌هایش پیوندی ناگسستنی دارد، استانی که فاقد یک باشگاه استاندارد و به معنی واقعی است، استانی که به کمیت‌‌ها دل بسته و با کیفیت‌‌ها بیگانه است و استانی که جایگاه فوتبالی‌اش فقط در حرف‌‌ها و سخن‌‌ها خلاصه می‌شود حرف زدن از لیگ برتر کاملا مصداق ضرب المثلی است که می‌گوید: “سنگ بزرگ علامت نزدن است”.

هنوز از یاد‌‌ها نرفته است که در دو سه سال قبل وقتی واگذاری تیم گسترش تبریز مطرح شد، برخی آقایان از مذاکرات با زنوزی خبر دادند و توقع بیجایی در نزد علاقه‌مندان ایجاد کردند. روز‌ها و سال‌‌ها گذشت ولی حداقل نتیجه مذاکرات با زنوزی برای تکمیل خبر اولیه اعلام نشد. این ادعا‌ها در حالی صورت می‌گرفت که زنوزی و اطرافیان وی از چنین مذاکراتی اظهار بی‌اطلاعی می‌کردند.

استانی که برای تأمین هزینه‌‌های یک تیم در مرحله اول لیگ دسته سه باید کاسه گدایی به دست داشته باشد صحبت از لیگ برترش سرِ کاری و با اهداف حاشیه‌ای نیست؟

عده‌ای با طرح مسائل خرید امتیاز می‌خواهند توپ را به میدان مسئولین استان بیاندازند و خود را و عملکردشان را در حاشیه نگه دارند و با ایجاد گرد و غبار، دیگران را مقصر و مسئول وضعیت فعلی قلمداد نمایند.

اما فضا که همیشه غبارآلود نمی‌ماند، وقتی غبار بنشیند زیر غبار دوباره باز و شفاف می‌شود و آدم ها معلوم و چهره‌‌ها عریان می‌گردد.

وضعیتی که بر فوتبال ما حاکم است نه نیازی به بزرگنمایی دارد و نه احتیاجی به لاپوشانی. به جای شعار دادن و ردیف کردن یک سری آمار در مورد مسابقات و کتمان حقایق و لاپوشانی واقعیات، نتایج به دست آمده توسط تیم‌‌های استان در دو سال گذشته را شفاف و بی‌پرده افشا کنیم و اجازه بدهیم مردم و علاقه‌مندان فوتبال خود در مورد عملکرد‌ها قضاوت بکنند.

فوتبال ما نیاز به لیگ برتر ندارد. این رشته ورزشی محتاج همتی است که در گام اول بتواند آن را به وضع طبیعی برگرداند. متأسفانه آستانه حساسیت در فوتبال ما چنان بالا رفته که بسیاری از اتفاقاتی که می‌تواند فاجعه آمیز باشد تا حد زیادی عادی جلوه می‌کند و اینجا می‌توان این سؤال را مطرح کرد که وظیفه نجات فوتبال از وضعیت فعلی بر عهده چه کس و یا چه کسانی می‌باشد؟

 

 




روند صعودى پرسپولیس برانکو همچنان ادامه دارد تا کى و تا کجا؟

بجز هفته‌های کوتاه پایانی لیگ چهاردهم، برانکو تا قبل از این فصل ۴ نیم فصل کامل سرمربی پرسپولیس بود. مقاطعی که در تمام آن‌ها، تیم او نسبت به گذشته پیشرفت می‌کرد. با نتایج فوق العاده فصل قبل، به نظر نمی‌رسید دیگر پیشرفتی برای تیم برانکو وجود داشته باشد اما آن‌ها با برد در بازی عقب افتاده با صنعت نفت در پنجمین نیم فصل هم می‌توانند مسیر صعودی‌شان را ادامه دهند.
نیم فصل اول لیگ پانزدهم، پرسپولیس برانکو فقط ۲۵ امتیاز گرفت و تیم رده چهارم جدول بود. نیم فصل دوم، آن‌ها با پیشرفت ۷ امتیازی، ۳۲ امتیاز کسب کردند و تفاضل مثبت ۱۱ را داشتند. نیم فصل اول لیگ شانزدهم، پرسپولیس باز هم ۳۲ امتیاز گرفت اما با تفاضل مثبت ۱۳ توانست قدم کوچکی رو به جلو بردارد. نیم فصل دوم، آن‌ها ۳۴ امتیاز کسب کردند و باز هم، عملکردی بهتر از قبل داشتند.
این فصل پرسپولیس با ۳۳ امتیاز از ۱۴ بازی، کارنامه‌ای فوق العاده داشته و با مساوی مقابل صنعت نفت، دقیقا امتیاز و تفاضلی مشابه نیم فصل دوم لیگ شانزدهم خواهد داشت. در صورتی که پرسپولیس بتواند در آزادی، صنعت نفت را شکست دهد ۳۶ امتیازی می‌شود و علاوه بر بهترین قهرمانی نیم فصل لیگ برتر، برای پنجمین مقطع روند صعودی‌اش را ادامه می‌دهد. روندی که در سومین فصل، هنوز توقف ناپذیر به نظر می‌رسد.