آمارسازی در ورزش

یکی از اقدامات زشت و ناپسندی که در چند سال اخیر در برخی از هیأت های ورزشی معمول شده، بحث آمارسازی است.
تا بخواهی حرفی بزنی و لزوم توجه بیشتر به بعضی از رشته های پرطرفدار را یادآوری بکنی توجیه کردن ها شروع می شود و متأسفانه کسانی هم هستند که به هر دلیل و علتی در رکاب آمارسازان به دفاع و انتشار آمار آن ها اقدام می کنند.
کسانی که آمارهای غیر واقعی ارائه می کنند در واقع دروغگویانی قهار و از خدا و بی خبر هستند. داستایوفسکی نویسنده نامدار روسی در کتاب ”برادران کارامازوف“ جمله قشنگی دارد: ”از دروغ بپرهیز، از همه دروغ ها، مخصوصا دروغ به خودت، مراقب دروغ خودت باش و هر ساعت و هر دقیقه آن را وارسی کن“.
کسی که به دروغ از موفقیت ها می گوید و یا از توسعه حرف می زند و یا با کلمات بازی می کند در گام اول به خودش دروغ می گوید.
نویسنده یاد شده در کتاب دیگرش به نام ”قمارباز“ می گوید: ”کسی که به خودش دروغ می گوید و به دروغ خودش گوش می دهد، کارش به جایی خواهد رسید که هیچ حقیقتی را نه از خودش و نه از دیگران تشخیص نخواهد داد“.
آمارسازان قهار و نامی عرصه ورزش آن قدر به خودشان دروغ گفته اندکه الآن ظرفیت پذیرش حقایق را ندارند و این چنین است که وقتی حقیقتی بیان می شود برافروخته شده و حرف هایی بر زبان جاری می کنند که فقط برازنده خود و دوستانشان می تواند باشد