1

هزینه ۴ میلیارد ریالی کفپوش سالن ورزشی شهید آسمانی

وقتی استاند ار اردبیل در جریان آخرین بازدید میدانی از دو مجموعه ورزشی شهید آسمانی و رضازاده گفت که با افتخار اعلام می کنیم اردبیل در حال حاضر دارای دو مجموعه ورزشی استاندارد می باشد جامعه ورزش بر بانیان و زحمتکشان و حمایت کنندگان آماده سازی این دو مجموعه درود فرستادند و کار آنها را در تاریخ ورزش این دیار ماندگار تلقی کردند.
به فاصله اندکی از بهره برداری از این دو مجموعه تصور این که این دو مجموعه بلافاصله بعد از پایان رقابت های والیبال قهرمانی امید های آسیا برای میتینگ های انتخاباتی مورد استفاده قرار بگیرد، غیر ممکن بود. ولی وقتی مصاحبه معاون پشتیبانی اداره کل ورزش و جوانان و به دنبال آن مدیر کل در ارتباط با شرایط واگذاری مجموعه های ورزشی به کاندیداهای ریاست جمهوری انتشار یافت بند دل دوستداران  واقعی ورزش و آنهایی که سال ها محرومیت این منطقه از اماکن ورزشی استاندارد را حس کرده بودند، پاره شد. چرا که این مصاحبه ها چراغ سبزی برای تصمیم گیرندگان نهایی برای تعیین محل سخنرانی رئیس جمهور بود. اگر آنها در مصاحبه های خود دلایل کافی برای لزوم حفظ و نگهداری از کفپوش این دو مجموعه ارائه می کردند می شد به آینده امیدوار شد ولی صحبت ها و حرف های آنها همه امیدها را به ناامیدی تبدیل کرد و در نهایت آنچه نباید اتفاق می افتاد، افتاد و بعد از یک کش و قوس برای سخنرانی رئیس جمهور سالن تازه بهسازی شده شهید آسمانی انتخاب شد.
وقتی معاون پشتیبانی اداره کل ورزش و جوانان در تاریخ 23/2/96 در مصاحبه با پایگاه خبری اداره کل گفت که خط قرمز دیگری برای واگذاری اماکن ورزشی جهت تبلیغات نداریم و به دنبال آن بهتاج مدیر کل ورزش و جوانان در 25/2/96 خبر از قائل نشدن تفاوت بین کاندیداها ی ریاست جمهور خبر داد به نوعی راه را برای آنهایی که تصمیم نهایی در انتهخاب محل سخنرانی روحانی را می گرفتند نشان داد.
این دو عزیز هیچ وقت نگفتند و یا نخواستند بگویند که کفپوش این دو مجموعه در حال حاضر امکان برگزاری میتینگ های انتخاباتی را نمی دهد و با دلایل کافی و ارائه قراردادهای منعقده و شرایط گارانتی کفپوش ها این ادعا را به اثبات می رساندند .
برای کفپوش سالن شهیدآسمانی در دو ماه گذشته بیش از 4 میلیارد ریال هزینه شده است. این ادعای ما نیست بلکه مدیر کل ورزش و جوانان استان در 14 فروردین سال 96 در مصاحبه با پایگاه خبری اداره کل ورزش و جوانان این مطلب را بیان کرده و خبرگزاری فارس نیز آن را در تاریخ یاد شده در روی خروجی قرار داده است.
توجه به بخشی از این مصاحبه خالی از لطف نخواهد بود:
بهتاج گفته است: تنها سالن ورزشی ایران که مجهز به کفپوش ضخیم و پیشرفته “هاروی” است سالن 12 هزار نفری آزادی تهران است ولی به زودی سالن دو هزار نفری شهید ایرج آسمانی اردبیل نیز به این کفپوش مجهز خواهد شد.
وی گفته است: قرارداد این کفپوش با اعتباری بیش از 4 میلیارد ریال بسته شده و با هماهنگی های به عمل آمده از آلمان بارگیری شده و به محض ورود به ایران ترخیص شده و برای ر قابت های والیبال آسیا در سالن شهیدآسمانی مجموعه تختی اردبیل نصب می شود.
بهتاج در تاریخ 26 بهمن ماه 1395 در جلسه هیات بدمینتون استان که توسط خبرگزاری تسنیم مخابره شده گفته است: کفپوش سالن شهیدآسمانی مجموعه ورزشی تختی اردبیل نوسازی می شود و بعد از تجهیز از این سالن فقط برای برگزاری مسابقات رشته های ورزشی استفاده خواهیم کرد و تمرینات هیات های ورزشی را به سالن های دیگر منتقل می کنیم.
آیا نمی توان این سؤال را مطرح کرد سالنی که قرار بود برای تمرینات ورزشکاران اردبیل اختصاص داده نشود چگونه برای یک میتینگ انتخاباتی دو دستی تقدیم می شود تا کفپوش منحصر به فرد آن در معرض آسیب قرار بگیرد؟
حفظ و حراست از اموال عمومی و ممانعت از آسیب رساندن به بیت المال و در نهایت سرمایه ورزش اردبیل با اختصاص سالن های بهسازی و استاندار شده به میتینگ های انتخاباتی از هر حزب و جناح و گروه دسته ای که بوده باشد سزاوار و پسندیده نبوده و به نوعی ظلم در حق ورزش این دیار می باشد.




تغییر محل سخنرانی رئیس جمهور و چند سؤال

جای خوشحالی دارد و قدردانی که با پیگیری های انجام یافته و موافقت ستاد مرکزی آقای روحانی و بر اساس اطلاعیه منتشر شده در راستای ضرورت حفظ امکانات و اموال عمومی و جهت جلوگیری از تخریب احتمالی کف سالن ورزشی رضازاده با تغییر محل سخنرانی موافقت کرده اند.

اما متاسفانه محل در نظر گرفته شده نیز شرایط مشابه با شرایط سالن رضازاده را دارد و این مجموعه نیز به مانند سالن شش هزار نفری به تازگی و برای رقابت های والیبال آسیا بهسازی شده و هزینه میلیاردی را نیز داشته است.

در این ارتباط چند سؤال مطرح می شود:

-اعضای ستاد ورزشکاران این نامزد انتخاباتی که اکثرا از ورزشی های زجر کشیده و حتی از دست اندرکاران ورزش استان و آشنا به وضعیت این دو مجموعه می باشند چرا برای توجیه مسؤولین مربوطه اقدام نمی کنند و نقش آنها در این ارتباط چه می باشد؟

-اعضای ستاد ورزشکاران آقای روحانی بهتر از هر فرد دیگری می دانند که بعد از بهره برداری از سالن دو هزار نفری شهید آسمانی ، ورزشکاران اردبیل فرصت و امکان ورزش کردن بر روی کف پوش ایده آل و استاندارد آن را به دست نیاورده اند آیا رواست این سالن قبل از استفاده ورزشکاران آماج حملات کفش های معمولی و غیر استاندارد قرار بگیرد؟

-آیا کف پوش سالن شهید آسمانی از نوعی تهیه شده است که حضور با کفش معمولی در روی آن بدون ایراد و روا می باشد؟

-آیا بهسازی و بازسازی سالن شهید آسمانی هزینه میلیاردی به بیت المال تحمیل نکرده است؟

-آیا حضور افراد عادی برای کف استاندارد مجموعه آسمانی آسیب وارد نمی کند؟

مسؤ ولین و دست اندرکاران مربوطه عنایت و محبت خود را نسبت به ورزش و جامعه ورزش استان تکمیل کنند و با انتقال محل سخنرانی رئیس جمهور به فضایی که کف پوش آن عمری را پشت سر گذاشته است از وارد شدن خسارت به بیت المال جلوگیری و ممانعت نمایند.

در این میان ورزشی های استان از کسانی که همیشه سنگ ورزش را به سینه می زنند و خود را در مسائل ورزشی کارشناس تر و محق تر از دیگران می دانند انتظار دارند وظیفه خود را به نحو احسن انجام بدهند و صرف حضور در ستاد انتخاباتی آنها را از انجام وظیفه در قبال ورزش و اماکن ورزشی باز ندارد.




کاندیداهای شورای شهر از حرف تا عمل

شهر اردبیل در روزهای اخیر شرمنده مدعیان ساختن شهر آباد شد. شرمنده آنهایی که با شعارهای مختلف و رنگارنگ برای پیشرفت و توسعه شهر برنامه می د هند و این در حالی است که عملکردشان با ادعا و شعارشان همخوانی نشان نمی دهد.

از اولین ساعات آغاز قانونی فعالیت تبلیغباتی کاندیداهای شورای شهر با حمله گسترده و همه جانبه طرفداران، هواداران، دلسوختگان، سینه چاکان و نمک پرورده های کاندیداها در کم ترین زمان ممکن چهره شهر تغییر یافت و حداقل زیبایی و تنفس برای یستن را از دست داد.

تعداد قابل توجهی سطل به دست و عکس بر دوش به شهر روی آورده و فضاهای خالی در اماکن ، فضای سبز و تیر های برق را محلی مناسب برای معرفی نامزد های خود تشخیص داده و اهمیتی به تغییر چهره شهر و از بین بردن حداقل زیبایی های آن نمی دادند.
آنهایی که برای جلب آرای مردم شعارآبادی شهر، توسعه و پیشرفت آن را می دهند در گام اول برای رسیدن به آن هدف چهره شهر  و آسیب رساندن به آن را در دستور کار خود قرار دادند. حال مردم چگونه به آنهایی که برای قرار گرفتن بیشتر در معرض دید، اصول و قانون مربوط به تبلیغات انتخابات را زیر پا گذاشته اند اعتماد کنند و آنها را برای رسیدن به کرسی پارلمان محلی مورد حمایت قرار بدهند؟

علی رغم تعیین محل های مختلف برای نصب پوستر کاندیدا ها اصول اخلاقی انتخابات رعایت نمی شود و هر کس که از راه می رسد عکس نامزدش را بر روی عکس کاندیداهای دیگر می چسباند و با این کار خود را فاتح مطلق میدان رقابت در انتخابات شورای شهر می پندارد.

خلاصه انتخابات شورای شهر دنیای خاص خودش را دارد. کسانی که در کارنامه اجرایی شان حتی یک نقطه روشن نمیتوان پیدا کرد چنان پوستر های جالب چاپ و شعارهای زیبایی داده اند که اگر آدمی از قبل نسبت به آنها شناخت نداشته باشد فکر می کند با بزرگ ترین، داناترین و آگاه ترین افراد روی زمین مواجه است.

برخی ها هم که فاقد رزومه کافی و قابل قبول هستند به ذکر عناوین کلی پناه برده اند. ذکر عناوین کلی بدون پرداختن به جزئیات، گمراه کننده است. خود را رئیس دانشگاه معرفی می کنند ولی نمی گویند رئیس کدام دانشگاه و کدام شهر، و این نشان دهنده پرده کشیدن بر روی واقعیت ها و نداشتن رزومه ای قابل دفاع و کافی بر ای راه یافتن به پارلمان محلی است.

در روزهای منتهی به رای گیری ارائه لیست  از سوی اقشار و گروه های سیاسی افزایش پیدا می کند. در لیست برخی از گروه های سیاسی رد پای بعضی از نمایندگان مجلس کاملا مشخص است. قرار گرفتن اسامی افرادی کاملا ناشناخته ، بدون فعالیت چشمگیر و بدون بهره بردن از کارنامه ای قابل دفاع کاملا شبهه بر انگیز است.

آیا کسی که توان اداره یک مجموعه ای کوچک در یک شهر  کوچک را نداشته باشد می تواند ادعای راه یابی به پارلمان محلی مرکز استان را داشته باشد و حرف های دیکته شده از طرف دیگران را برای جلب آرای مردم بر زبان جاری نماید؟

به هر حال امیدواریم افرادی که به حق شایستگی حضور در شورای اسلامی شهر را داشته باشند با رای مردم همیشه در صحنه انتخاب شوند تا بدین وسیله امور شهر بر افراد لایق و توان و کاردان سپرده شود.

لازم به یادآوری است که در بین کاندیدا ها هم بودند افرادی که مطرح شدن به هر ترتیبی را نپذیرفتند و در تبلیغات خود و طرفدارانشان  بر اساس قانون عمل کردند و نامی نیک از خود بر ذهن ها به یادگار گذاشتند.




مرثیه ای برای کف پوش سالن رضازاده

برگزاری هر گونه مراسم و حضورمردم و افراد عادی با کفش معمولی در محوطه ورزشگاه رضازاده و قدم زدن بر روی کف پوش آن ظلمی است که بر یکی از سرمایه های ورزش استان روا داشته می شود.

اگر تصمیم دست اندرکاران مبنی بر برگزاری گردهمایی انتخاباتی در ورزشگاه رضازاده حتمی بوده است چرا از 10 روز قبل نسبت به آماده کردن زیر ساخت های مورد نیاز اقدام نکردند؟ می توانستند به موقع ضمن تماس با شرکت نصب کننده کفپوش و با اعزام نصاب به جمع آوری کف پوش اثقدام کنند. بپذیرید که در چنین شرایطی و قرار گرفتن یکی از دو ورزشگاه رضازاده و شهید آسمانی به گردهمایی های غیر ورزشی ضربه زدن به سرمایه های ورزش اردبیل است.

ورزشی ها و کسانی که با فعالیت ورزشی بر روی کف پوش های غیر استاندارد آسیب دیدگی های متعددی را متحمل شده اند قدر کف پوش استاندارد را می دانند و آگاه هستند که حضور با کفش های معمولی بر روی کف پوش ها چه لطماتی می تواند بر آن وارد کند و چنین است که اگر مجبور به حضور باشند و کفش ورزشی به پا نداشته باشند اجازه حضور با کفش معمولی را به خود نمی دهند و با جوراب بر روی آن قدم می گذارند.حال چگونه این حضرات که در مصدر کار هستند موافقت می کنند تا میتینگ انتخاباتی با حضور ده ها و صدها نفر در روی آن برگزار شود برای ما پوشیده است.

قدر نعمت ها را باید بدانیم و اجازه ندهیم با دست های خود سرمایه ای را که با خون دل و تحمل انواع منت ها نصیب ورزش استان شده است به آسانی از دست بدهیم و برای یک سخنرانی، کف پوش استاندارد ورزشگاه رضازاده را معرض آسیب جدی قرار بدهیم.

مسؤولان و عزیزانی که تا دیروز مجهز شدن این مجموعه و استاندارد سازس آن را برای خود افتخاری قابل توجه قلمداد می کردند و این کار و اقدام آنها نیز مورد رضایت و تکریم ورزشی های استان قرار می گرفت به این زودی شیرینی استاندارد سازی سالن را در کام آنها از بین نبرند و اجازه بدهند سال های سال نام آنها در ورزش اردبیل به نکویی و زیبایی به یادگار بماند.

هر نوع تجمع و استفاده غیر ورزشی از کف پوش مجموعه ورزشی رضازاده به مانند مرثیه ای برای آن می باشد. اجازه داده نشود که خواسته و ناخواسته برای یک مراسم یک یا دو ساعته کف پوش مجموعه رضازاده به دلیل عدم رعایت موارد مورد نیاز، گارانتی چند ساله اش باطل شود.




ورزشگاه رضازاده و میتینگ انتخاباتی

تبلیغات گسترده و وسیع انجام یافته در فضای مجازی نشان می دهد که رئیس جمهور در ادامه مسافرت های تبلیغاتی بر ای دیدار با مردم اردبیل، چهارشنبه هفته جاری به این استان مسافرت می نماید.

متاسفانه محلی که برای این دیدار در نظر گرفته شده ورزشگاه باز سازی شده حسین رضازاده است . علی رغم درخواست های قبلی جمعی از ورزشی های استان تصمیم مسؤولان برای تحقق این امر نوعی بی توجهی به مدیریت اماکن ورزشی است.

اگر تا دیروز تبلیغات و سیع و گسترده از باب عنایت دولت تدبیر و امید برای بازسازی و استاندارد سازی این مجموعه و مجموعه شهید آسمانی صورت می گرفت متاسفانه تصمیم اخیر مبنی بر انجام میتینگ انتخاباتی در آن ضربه زدن به هزینه های انجام یافته و تلاش هایی است که در یک سال گذشته برای آبرومندانه سازی این دو مجموعه انجام پذیرفته است.

اگر تا دیروز افتخار می کردیم که کفپوش مجموعه ورزشی رضازاده از نوع بهترین جنس و مارک جهانی است امروز نیز اگر آن مجموعه در اختیار میتینگ های انتخاباتی از هر گروه ، باند و جناح و دسته که قرار بگیرد باید افتخار بکنیم که در کم ترین زمان ممکن به معیوب ساختن آن با دست خود اقدام نموده ایم.

ممکن است ادعا بکنند که می خواهند کفپوش را مفروش کنند. این عمل هم نمی تواند از آسیب وارده به کفپوش جلوگیری بکند و مسلما در این صورت بر اساس قرارداد منعقده گارانتی کفپوش منتفی شده و شرکت امیر ساران نماینده شرکت گرفرود در ایران رسما در قبال این حرکت موضعگیری می کند.

به خاطر ورزش و برای مانور دادن و خود را عزیز این و آن کردن، ورزش اردبیل را دچار ضرر و خسران نکنید. قدم میهمان مردم اردبیل روی دید ه های ما و ورزشکاران، ولی محل برگزاری میتینگ را عوض کنید  و حفظ و نگهداری از این مجموعه را با هیچ چیز و پست و مقام و بارک اله و احسن و ماشااله عوض نکنید. حفظ و نگهداری از این سرمایه عظیم ورزش اردبیل وظیفه تک تک مسوولین است و امید است تا روز چهارشنبه با تغییر محل سخنرانی رئیس جمهور این مجموعه را از هرگونه آسیب احتمالی محاظت نمایند.

عیار همه آنهایی که سنگ ورزش را به سینه می زنند در درخواست برای تغییر محل سخنرانی مشخص خواهد شد. نمی شود هم خود را طرفدار و سینه چاک ورزش قلمداد کرد و هم از برگزاری میتینگ انتخاباتی در ورزشگاه رضازاده حمایت کرد.  ورزش و آینده آن را نباید فدای طرفداری و هواداری از یک نامزد و یک جناح کرد. ورزش اردبیل بعد از سال ها انتظار مجهز به کفپوش استاندارد شده است و به این زودی و به آسانی به آن نباید آسیب وارد ماییم.




اردبیلی ها و حمایت همه جانبه از تیم ملی والیبال

همه آمده بودند تا بار دیگر حامی تیم ملی کشورشان باشند. از هر مقطع سنی در میان تماشاگران دیدار پایانی والیبال آمیدهای آسیا دیده می شد. از پیرمرد 80 ساله تا نوجوان 7 ساله و در بعضی موارد کودکان دو تا چهار ساله در بغل پدران مشتاقانه در میان جمعیت جا شده بودند تا آنها نیز با آن دست های کوچک تیم ملی را حمایت نمایند و در شادی مردم همیشه در صحنه و قهرمان اردبیل سهیم باشند.
مسؤولین نیز آمده بودند. آنها می خواستند حاصل ماهها تلاش و دوندگی خود را در خنده های رضایت تماشاگران ببینند. این تماشاگران اردبیلی چقدر پرانرژی ، پرشور و با حال هستند. فضایی را در سالن شش هزار نفری رضازاده ایجاد کرده بودند که حتی با سابقه ترین ورزشی های کشور نیز آن را کم نظیر که نه بلکه بی نظیر می خواندند.
وزیر ورزش و جوانان دکتر مسعود سلطانی فر، محمد رضا داورزنی سرپرست فدراسیون والیبال از این همه استقبال از نوع پرشورش متعجب شده بودند . بدون شک داورزنی وقتی جو حاکم در سالن رضازاده را دید برای انتخابش حتما نمره 20 داد و در برابر میهمانان و مسؤولین ورزش کشور احساس غرور کرد.
از تیم ها و عوامل اجرایی که خارج از استان بودند یک نفر را نمی توان سراغ گرفت که در این چند روز از اردبیل ، مردم منطقه و میزبانی آنها اظهار رضایت نکند.
چه بزرگوارند مردم منطقه و چه با احساس و پرشور هستند ورزشدوستان این استان . اقدام و عملکرد آنها در جریان برگزاری رقابت های قهرمانی والیبال زیر 23 سال آسیا اقدامی ماندنی و شاید تکرار نشدنی باشد.
بودند عزیزانی که وقتی میزبانی اردبیل برای این رقابت ها مطرح شد به نوعی با بی اعتمادی و در برخی از موارد تنگ نظرانه به آن نگاه می کردند و امیدی برای میزبانی اردبیل نداشتند ولی وقتی در اولین روز ورود تیم ها انسجام و برنامه ریزی آنها را دیدند و از پیشبرد منظم و بدون دردسر کارها روبرو شدند از فکری کرده بودند و از ادعایی که داشتند عقب نشینی نمودند و بر همت و اراده و عشق و بزرگواری مردم اردبیل صحه گذاشتند.
حضور گرم و پرشور مردم برای همه مسؤولین پیام های خاصی را به دنبال داشت. این که تاکنون در حق مردم ورزشدوست در حد شان و اندازه و لیاقت آنها توجه نشده است. تماشاگران اردبیل تا کنون از نظر تماشای مسابقات مختلف با چه محرومیت هایی که روبرو نبوده اند.
این که استانی در هیچ یک از رشته های ورزشی و در سطوح بالای لیگ نماینده ای نداشته باشد ولی ذر ه ای از عشق مردم به ورزش کم نشود نشانی از بزرگواری و اوج انسانیت و علو طبع این مردم مهر بان و دوست داشتنی است.
اردبیل سال ها در انتظار میزبانی یک مسابقه مهم و بین المللی بود و تلاش مسؤولین و دست اندرکاران امر برای اخذ موافقت میزبانی والیبال زیر 23 سال آسیا این فرصت را فراهم کرد تا آسیا و کشور بار دیگر میهمان نوازی و صفای مردم منطقه را از نزدیک لمس بکنند و این خود می تواند برای استان موفقیت قابل توجهی باشد.
از همه کسانی که از اولین روز مطرح شدن بحث میزبانی تا مرحله انتهایی و اختتامیه مسابقات متحمل زحمت شدند و گوشه ای از مسؤولیت را بر عهده گرفتند باید تقدیر و قدردانی شود. به استاندار اردبیل و مجموعه استانداری، شهرداری، نیروی انتظامی و دیگر ارگان ها و سازمان هایی که دست برگزار کنندگان را گرفتند ، از اداره کل ورزش و جوانان، هیات والیبال استان، هیات های ورزشی استان و شهرستان ها و از همه بالاتر به مردم قهرمان و همیشه در صحنه و تماشاگران پرشور و خونگرم باید خسته نباشید جانانه گفته شود و برای همه آنهایی که در این راه حتی یک قدم کوچک برداشتند آرزوی سلامتی و تندرستی شود .
در میان آنهایی که زحماتشان کاملا قابل احساس و نتیجه کارشان مطلوب بود لیدر های تماشاگران بودند.
لیدر ها این عاشقان ورزش که عاشقانه و مخلصانه برای سرافرازی ورزش منطقه تلاش می کنند در جریان مسابقات به خوبی انجام وظیفه کردند و کار هدایت و مدیریت تماشاگران را به خوبی انجام دادند.
در سایه همکاری تماشاگران و لیدرها در طول برگزاری رقابت ها محیطی سرشار از صمیمیت و وطن پرستی در سالن ایجاد شده بود و این خود نشان از فرهنگ بالا و عشق مردم منطقه به ورزش و ایران اسلامی داشت.
کار بزرگی بود که انجام پذیرفت و مسلما اگر سوءتفاهمی که به درست و یا به غلط در جامعه والیبال ما رخنه کرده با درایت و مدیریت دست اندرکاران برطرف گردد والیبال اردبیل می تواند در سطح کشور حرف های زیادی بری گفتن داشته باشد .
مردم اردبیل شایسته بهترین ها هستند و امیدواریم که این مسابقات مقدمه ای برای سرافرازی هر چه بیشتر ورزش اردبیل باشد.
 




جای خالی داوران اردبیلی در فینال مسابقات والیبال آسیا

در فینال رقابت های والیبال امیدهای آسیا هیچ یک از داوران اردبیل برای قضاوت و پرچم زدن انتخاب نشدند.
برای داوران اردبیل برگزاری این رقابت ها فرصت مناسبی برای اثبات لیاقت و کاردانی خود بود. ممکن است برای داوران اردبیلی دیگر چنین فرصتی فراهم نشود تا آنها بتوانند در رقابت های مهمی چون قهرمانی والیبال آسیا پرچم بزنند.
میزبانی اردبیل برای این رقابت ها، حضور داوران اردبیلی به عنوان داوران خط را موجب شده بود. در چنین مواردی میزبان می تواند از موقعیت به دست آمده بیشترین و بالاترین بهره را ببرد . این که در فینال رقابت ها که می تواند از اهمیت خاصی برخوردار باشد کمیته داوری مسابقات، اردبیلی ها را برای پرچم زدن لایق ندانسته و از داوران دیگر استان های چون آذربایجان شرقی و غربی استفاده نماید آیا نمی تواند جای سؤال داشته باشد؟
بدون شک اگر این مسابقات در یک شهر و استان دیگری برگزارمی شد اجازه نمی دادند که در دیدار پایانی از داوران دیگر شهرها استفاده شود. داوران جوان و جویای نام اردبیل از این حرکت مسؤولان کاملا گله مند بودند. پرچم زدن در فینال رقابت ها را حق خود می دانستند ولی افسوس که به هر علت و دلیلی که بوده باشد این فرصت از آنها گرفته شد و شانس در خانه داوران دیگر استان ها را کوبید تا پرچم زدن در دیدار پایانی یکی از مهم ترین تورنمنت های والیبال آسیا به آنها واگذار شود.
راستی دفاع از حق داوران اردبیلی وظیفه چه کس و یا چه کسانی است؟ آیا باید برخی ها در چیدمان داوری به هر ترتیبی که خود می خواهند، عمل کنند و ما نتوانیم اعمال نظر نماییم و فضا را برای رشد و پیمودن راه ترقی داوران جوان خود فراهم نماییم؟
ناگفته پیداست که داوران اردبیل تا مرحله رده بندی پرچم زدند و بحثی هم در مورد تعداد داوری ها که گویا باز در مواردی اردبیلی ها با کم لطفی مواجه می شدند، وجود ندارد ولی همه این موارد نمی تواند دلیلی بر زیر سؤال بردن زحمات انجام یافته باشد ولی این را باید قبول کنیم که در چنین مواردی میزبان با نفوذ و رایزنی های لازم در تشکیلات حداکثر استفاده را بکند.
بیان این مطلب تعبیر به مخالفت با این و آن فرد و تشکیلات تلقی نشود. هر کسی که از حق داوران اردبیلی برای پرچم زدن در فینال مسابقات دفاع نکرده باشد مقصر است و باید در برنامه ها و ارتباطات خود با مسؤولان فدراسیون تجدید نظر بکند.
تعدادی از داوران به نگارنده گفتند همه آنهایی که درگیر برگزاری مسابقه هستند در این بی توجهی به داوران اردبیل مقصر هستند. در سایر موارد نیز بین داوران اردبیلی و داوران سایر شهرهای کشور تبعیض آشکاری وجود داشت که این نیز خود می تواند جای تاسف داشته باشد.
در چنین موارد افرادی که مسؤولیت مستقیم دارند باید با تمام قدرت از حق میزبان دفاع نمایند. ممکن است تا زمان بازنشستگی، داوران اردبیلی نتوانند قضاوت در چنین میدان بزرگی را تجربه کنند پس بهره برداری حداکثری از این فرصت لازم و ضروری بود.
اگر بخواهیم در این ارتباط بیشتر بنویسیم و بگوییم که چه کسانی در این ارتباط کوتاهی کرده اند فردا باز ما را به بلندگوی آن بودن، باج گیر، مخرب، بی وجدان، ناآگاه، مغرض، نان به نرخ روز خور، دست نشانده و … متهم می کنند و به دنبال اتهام زدن و شایعه پراکنی می روند.
همه آنهایی که در دنیای ورزش وقت خود را سپری کرده اند، می دانند اهمیت قضاوت در فینال با رده بندی تفاوت از زمین تا آسمان دارد و اعتقاد داریم که پرچم زدن در دیدار پایانی حق مسلم داوران اردبیلی بود. حال اگر بعضی ها بر خلاف آن فکر کنند، مختارند ولی امیدواریم که اگر بخواهند در این ارتباط اظهار نظر نموده و یا دوستانشان را برای جوابگویی مسؤولیت بدهند حق را در نظر بگیرند و آب را آلوده نکنند. یاحق.
 
 




زنده باد خبرنگاران ورزشی اردبیل

انعکاس اخبار مسابقات والیبال امیدهای آسیا که به میزبانی اردبیل برگزار شد در حد مطلوبی بود. برای زیر پوشش قرار دادن این رویداد از اولین روز تا آخرین ساعات، جمعی از خبرنگاران مرکز نشین به اردبیل آمده بودند. در کنار آنها خبرنگاران اردبیلی نیز برای این که بتوانند وظیفه خود را به نحو احسن انجام بدهند و از نظر سرعت انتشار اخبار از دیگر رقبا مخصوصا برخی رقبای پرادعای تهرانی عقب نمانند با تمام وجود تلاش می کردند و لحظه ای آرام و قرار نداشتند.
همکاری و یک دلی خبرنگاران اردبیلی ستودنی بود. هرچند که تهرانی ها در نظر برخی ها بیشتر مورد توجه بودند و مخصوصا فدراسیونی ها هوای آنها را داشتند ولی اردبیلی ها علی رغم برخی مشکلات، از نظر کاری و انتشار به موقع اخبار و گزارشات عملکرد بهتری نسبت به میهمانان خبری داشتند.
اما چه باید کرد همیشه مرغ همسایه غاز است و چاره دیگری نیست. فدراسیون نشین ها فقط خود و میهمانانشان را خبرنگار می دانستند و فکر می کردند که قلم به دستان اردبیلی افرادی کارنابلد هستند و بودن و نبودنشان فرقی در انعکاس اخبار مسابقات نخواهد داشت
اما به راستی که خبرنگاران اردبیلی کاری کردند کارستان . اگر آمار اخبار مخابره شده توسط خبرنگاران مرکز نشین و فدراسیونی ها با اخبار خبرنگاران بومی مقایسه شود، مشخص می شود که چگونه این عزیزان با تعصب مثال زدنی انجام وظیفه نموده اند.
در این میان نباید از زحمات روابط عمومی اداره کل ورزش و جوانان بی تفاوت گذشت. مدیریت روابط عمومی اداره کل تا حد توان در تامین نظر خبرنگاران بومی تلاش می کرد ولی ضمن ارج نهادن به زحمات مجموعه باید گفت رسم غلطی است که در رویدادهایی که از پایتخت خبرنگار به شهرستان ها اعزام می شوند ناخودآگاه آنها عزیزتر و در مرکز توجه بیشتر قرار می گیرند و هر چند راندمان و بازده کار آنها قابل مقایسه با خبرنگاران بومی نبوده باشد.
به عنوان یکی از اعضای کوچک جامعه مطبوعاتی استان از عزیزانی که از اولین روز آغاز مسابقات از صبح تا پاسی از شب تلاش کردند و دویدند و خستگی را جواب کردند تا بتوانند در انعکاس سرافرازی اردبیل در میزبانی از مسابقات سهم چشمگیری داشته باشند خسته نباشید جانانه ای می گویم. دست همه آنهایی که به خاطر ورزش و سربلندی اردبیل و انعکاس تلاش جامعه ورزشی سنگ تمام گذاشتند را می بوسم و برای فعالان عرصه رسانه های ورزشی و خبرنگاران ورزشی در خدمت صادقانه و بی منت به جامعه ورزشی موفقیت آرزو نمایم.
برای اولین بار سالن رضازاده به جایگاه خبرنگاران با امکانات مورد نیاز از جمله اینترنت مجهز شده بود. جایگاه خبرنگاران در دو طرف جایگاه مخصوص مسقر بود. سمت چپ جایگاه مخصوص خبرنگاران از ما بهتر و سمت راست به بومی ها اختصاص داده شده بود. برطبق معمول جایگاه خبرنگاران بومی در بر خی موارد توسط افراد عادی تسخیر می شد و مخصوصا خبرنگاران سیاسی و آنهایی که برای تماشای بازی ایران هوس می کردند در جایگاه حضور می یافتند و عرصه را برای آنهایی که از صبح به دنبال خبر و کار تخصصی بودند تنگ می کردند .
به هر حال به همکاران عزیز در خبرگزاری فارس، تسنیم، ایرنا ، مدیران کانال های آرتاویل نیوز و ورزش اردبیل نیوز و خبرگزاری مهر خسته نباشند. آقایان حامد مصطفایی،مسعود لاهوت، و سینا بند علیزاده از خبرگزاری فارس، محمد فرض الهی، اکبر رزمی و اناری از خبرگزاری تسنیم، امین موسوی از کانال ورزش اردبیل نیوز و نعمت محسن زاده از ایرنا که در همه بازی ها حضوری فعال داشتند و خانم بهنود از خبرگزاری مهر، خانم پورقاسمی از همشهری، خانم درازی از ایسنا و علی عبده همکار مطبوعاتی و کمال کرامت از ورزش و فتوت و برخی دیگر از همکاران که متاسفانه اسامی آنها در خاطرم نیست قبل از بازی های ایران برای تهیه خبر به ورزشگاه آمدند تلاش هایشان اثرات بسیار مثبت در انعکاس سربلندی ایران داشتند.سلامتی و موفقیت هرچه بیشتر همکاران پر تلاش نهایت آرزوی ماست.
 




رای دهندگان به واگذاری تیم فوتبال شهرداری اشتباه خود را جبران کنند

از 11 اردیبهشت ماه تا به امروز ،روزهایی که تیم ملی والیبال زیر 23 سال در ورزشگاه رضازاده در برابر حریفان آسیایی بازی داشته است سیلی از جمعیت جوان اردبیل در ورزشگاه حاضر شده و شور و نشاط خاصی در آنجا حاکم کرده اند.
نزدیک به سه ساعت جماعت مشتاق یک دل و یک صدا نام ایران را بر زبان جاری می کنند و بازیکنان را برای پیروزی مورد حمایت و پشتیبانی قرار می دهند. ورزشگاه رضازاده ظرفیت شش هزار تماشاگر را دارد و اتفاق افتاده است که در بازی های ایران به دلیل تکمیل ظرفیت سکوها تعداد بیشتری از علاقه مندان راهی به سالن اصلی پیدا نکرده و پشت درهای بسته در حسرت ورود به سالن باقی مانده اند.
اردبیل مردم ورزشدوست و عاشق ورزش دارد. هنوز یادمان نرفته است که در بازی های خانگی تیم فوتبال سهرداری اردبیل در لیگ دسته یک بیش از 12 هزار تماشاگر در ورزشگاه تختی اردبیل حاضر می شدند و چه شور و حالی به محیط ورزشی می بخشیدند.
راستی چه کس و یا چه کسانی این عشق جوانان و فوتبال دوستان ازردبیلی را از آنها گرفتند و چه کسانی بر طبل یک دندگی کوبیدند و تیم فوتبال شهرداری را وسیله ای برای تسویه حساب و یا زهر چشم گرفتن از برخی ها قرار دادند. راستی چه کسانی در قبال حمایت از تیم و تصمیم گیری در ارتباط با آن هر روز به بهانه ای ونامه ای بحثی و مطلبی جدید رو کردند و هیچ وقت علت محرومیت شهرداری از تیم داری و فوتبال قهرمانی را به مردم نگفتند و شفاف سازی نکردند.
راستی آن عزیزانی که در شورا برای واگذاری تیم رای مثبت دادند  و به هر وسیله ای خواستند تیم را از مجموعه شهرداری دور بکنند این روزها کجا هستند؟اگر برای یک لحظه در جریان بازی های ایران به ورزشگاه رضازاده می آمدند با تمام وجود درک می کردند که چگونه با رای خود ، تماشاگران اردبیلی را از یک تفریح سالم بی بهره کرده اند و با حذف تیم و موضع گرفتن در قبال آن زمینه به بطالت گذراندن اوقات فراغت آنها را فراهم نموده اند.
می دانیم که آنها یعنی افرادی که به واگذاری تیم رای دادند و حتی بر روی یک مصوبه خود به دلیل پایان دادن به مشکل تیم پافشاری نکردند و با عجله و خارج از نوبت جایگرینی سفته به جای ضمانت نامه بانگی را تصویب کردند الآن بدجوری درگیر مسائل انتخاباتی هستند و بر من نگارنده این مطلب پوشیده است چگونه افرادی که فوتبال اردبیل را با رای خود به مرز فنا و نابودی رهنمون کردند باز برای ورود به شورا قدم پیش گذاشته اند  واز ورزشی ها انتظار دارند که نام آنها را در روز انتخابات بر روی برگه های رای بنویسند ؟ اگر آنها با آن تفکر ورزشی دوباره بر مصدر کار جلوس بکنند این بار نوبت کدام تیم و کدام رشته ورزشی فرا خواهد رسید که نسخه نابودی اش را بپیچند؟
 
پیشنهاد می شود آقایانی که رای به واگذاری تیم و جایگزینی سفته به جای تضمین بانگی داده اند بخشی از هزینه ستادهای خود را بر روی هم بگذارند و اشتباه خود را با تامین مقدار ضمانت نامه بانگی و خرید امتیاز یک تیم دسته دومی جبران نمایند و بدینوسیله با جبران شتباه از جامعه ورزشی حلالیت بطلبند.
 




شهرت طلبان در اندیشه تصاحب زحمات دیگران

مسابقات والیبال زیر 23 سال آسیا امروز به پایان می رسد. در هشت ماه گذشته آنهایی که شب و روز دویدند و صادقانه زحمت کشیدند امروز با برگزاری مراسم اختتامیه خستگی از تن به در می کنند .
آنها در طول برگزاری رقابت ها با دیدن و مشاهده شادی جوانان و شور و نشاط مردم مزد زحمات خود را دریافت می کردند. آنهایی که در گمنامی تمام برای آماده شدن زیرساخت ها تا پاسی از شب در ورزشگاه عرق  ریختند و تلاش کردند، قهرمانان واقعی این عرصه هستند. افراد زحمتکشی که حاصل زجمات آنها را عده ای به راحتی به نام خود زدند و هر روز در مقابل یک دوربین ظاهر شدند و خود را قهرمان این عرصه معرفی کردند. باید دست آنهایی را بوسید که برای سرافرازی مردم اردبیل، مردم ولایتمدار و حسینی و همیشه در صحنه اردبیل صادقانه تلاش کردند و کسی از رسانه های صوتی و تصویری و مکتوب سراغی از آنها نگرفت و آنها نیز تمایلی به این کار نشان ندادند چرا که کار و تلاش آنها در چهت جلب رضای خدا و خلق و خدا بود و بس.
عافیت طلبان و شهرت طلبان و کسانی که تلاششان نه در حهت جلب رضای خدا بلکه برای تامین منافع شخصی و گروهی بوده است در تصاحب زحمات دیگران در طول تاریخ و در همه زمان ها ید طولانی داشته اند و همواره برای این که بتوانند خود را در معرض دید قرار داده و به نوعی همیشه در زمره مطرح شدگان قرار بگیرند به آسانی می توانند خود را بزرگ و همه کاره و در مواردی کلید حل همه مشکلات نشان بدهند و برای رسیدن به یک موفقیت اجتماعی از پایمال کردن جق دیگران ابایی نداشته باشند.
برگزاری رقابت های والیبال زیر 23 سال آسیا میدان آزمونی برای همه آنهایی بود که در هر چه بهتر برگزار شدن آن، گوشه ای از کار را بر عهده گرفته  و خارج از توان دویدند و کوشش کردند. امروز موفقیت  در میزبانی نه برای استاندار و نه برای مدیر کل ورزش و جوانان و نه برای کس دیگری است، سکه موفقیت باید به نام مردم قهرمان و همیشه در صحنه اردبیل ضرب شود.مردم بزرگ و شهید پروری که در طول تاریخ و در صحنه های مختلف از آزمون های متعدد سربلند بیرون آمده اند و در این صحنه نیز لیاقت و کارایی خود را نشان داده و برای ایران سرافراز اسلامی آبرو کسب کرده اند.
مردم اردبیل همیشه مرد صحنه های سخت و طاقت فرسا می باشند. هر وقت که به یک کار جمعی جهادگونه نیاز باشد همه هر آنچه در توان دارند در طبق اخلاص می نهند و برای سرافرازی ایران و استان از هیچ کوششی دریغ نمی کنند و این بار نیز چنین کردند و نام اردبیل و اردبیلی ها را بر سر زبان ها انداختند.
تماشاگر اردبیلی امروز از کاری که در ده روز گذشته انجام داده است باید خشنود باشد. تیم ملی با حمایت آنها جواز حضور در رقابت های والیبال امیدهای جهان را به دست آورده و اگر بتواند بر ژاپنی ها نیز در دیدار پایانی غلبه نماید کلکسیون افتخاراتش کامل می شود و نام اردبیلی ها نیز به عنوان حامیانی تمام عیار در دفتر تاریخ والیبال کشور ثبت می شود.
به نازم مردانی را که در ورزش استان صادقانه تلاش می کنند، به نازم آنهایی را که کشته و مرده دوربین ها و مطرح شدن ها نیستند، به نازم مردانی را که توان تحمل انتقاد را دارند و با هر حرفی که بر خلاف رای و نظر آنها باشد موضعگیری نمی کنند و برای پرونده سازی برنامه نمی چینند. به نازم مردانی را که در گمنامی تمام برای سرافرازی و سربلندی ایران و اردبیل تلاش کردند و همه ناملایمات را به جان خریدند و خم بر ابرو نیاوردند. یا حق.