این روزها فضای مجازی به عرصه‌ای برای انتقاد و تخریب تبدیل شده‌است. نزدیک شدن به ایام انتخابات به فعالیت‌های مجازی رنگ‌وبوی دیگری بخشیده است. اهداف و نیت‌های مختلف، خیلی‌ها را به فعالیت بیشتر در فضای مجازی و مطرح شدن به‌عنوان یک فعال رسانه‌ای مجبور کرده‌است.
نزدیک شدن به روزهای حساس و سرنوشت‌ساز انتخابات مجلس به‌طور چشمگیر بار سیاسی و جنبه‌های احساساتی و پوپولیستی انتقادها را افزایش می‌دهد. اکثراً فضای مجازی را به مناسب‌ترین وسیله برای تبلیغ و یا تخریب انتخاب کرده و در بسیاری از موارد عدالت و انصاف را به‌راحتی قربانی می‌کنند.
انتقادها اگر بر مبنای واقعیت‌ها و با رعایت انصاف و عدل همراه باشد به دل می‌نشیند و میزان تأثیرگذاری‌اش افزایش می‌یابد. نقد باید بر اساس حقایق موجود استوار باشد و نه براساس شنیده ها و تخیلات.
فضای مجازی و فعالان این عرصه در آستانه انتخابات می‌توانند نقش بسیار مهم و اساسی در بالا رفتن میزان مشارکت و افزایش شور و نشاط انتخاباتی داشته باشند. تحقق این امر مستلزم ادای وظیفه به معنی واقعی و اخص خود می‌باشد.
زمانی‌که انتقادها در مسیر جلب رضایت عده‌ای و یا تأمین بخشی از هزینه‌های زندگی و یا تسویه‌حساب‌های سیاسی قرار بگیرد و یا وقتی انتقام‌جویی دلیل اصلی بر راه‌اندازی بساطی به‌نام مطالبه‌گری باشد حاصلی جز دامن زدن به فضای نفرت و تفرقه و ترویج بداخلاقی نخواهد داشت.
وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها، اتهام‌زنی‌ها، گل‌آلود کردن آب و برهم زدن آرامش فضای موجود و هیاهو و جنجال مصداق تخریب است.
تخریب نشانه‌ی حسادت و دشمنی است. خدشه‌دار کردن حاصل زحمات و تلاش عده‌ای با سیاه‌نمایی تمام، ظلم در حق جامعه و خدمت‌گزاران واقعی آن محسوب می‌شود.
و در چنین روزهای حساس و سرنوشت‌سازی که جامعه نیاز به آرامش و همدلی و همراهی بیشتری دارد فعالان عرصه رسانه و مدعیان مطالبه‌گری و صاحبان قلم و اندیشه باید برای اصلاح رفتارها و حرکت در مسیر ایده‌آل تلاش کنند و فضای مجازی را از بحثی به‌نام تخریب خلاص نمایند.
