نتایج بد شهرداری در لیگ یک پس لرزه های متعددی داشت. فرصتی به دست آمده تا هر فرد به هر نحوی که دلش بخواهد رفتار بکند و سخن بگوید، عقده های دلش را بگشاید، بیشتر از توان و ظرفیتش اظهار نظر بکند، برای آینده اش نقشه ها بکشد و با طرح مسائلی پیش پا افتاده و خنده دار و هدف دار، خود را محق، صاحب بینش و دانش، علامه دهر، دلسوز فوتبال، معدن اخلاق و بی نظیر در فوتبال و ورزش ایران اسلامی و استان همیشه مظلوم اردبیل نشان می دهند.
این قبیل افراد که دوست دارند به هر وسیله ممکن همیشه در صحنه باشند و به کس دیگری فرصت ابراز وجود ندهند کاری جز تعریف و تمجید از خود و اطرافیانش نداشته و ندارند.
اگر با آنها دست بیعت بدهی ایده آل ترین فرد برای اداره امور فوتبال چه در شهر و چه در استان و چه در کشور می شوی. اگر به گروه آنها ملحق بشوی فوتبالی و فوتبالی خواهی شد و اگر در هر صحنه و محفل و جمعی از حضرات تعریف بکنی و آنها را چهره های معروف جهانی مقایسه کنی به مورینیو و ونگرها تبدیل می شوی و مراحل ترقی و پیشرفت و تعالی را یکی پس از دیگری طی کرده به چهره ای تاثیر گذار، فخر فروش، مدعی و همه کاره هیچ کاره تبدیل می شوی.
اگر خلاف مصالح، ایده، نفع و آرمانشان حرفی بزنی و تصمیمی بگیری به خطرناکترین عنصر ورزش و فوتبال تبدیل می شوی. اگر بر حرف و خواسته آنها گردن ننهی فردی احمق، فرسوده و ناآگاه به مسائل روز معرفی خواهی شد و اگر مطابق با میل و نظر آنها رفتار نکنی فردی غیر فوتبالی، ناآشنا به رموز ورزش، چسبیده به فوتبال، عنصر مرموز و نفوذی، ناکارآمد و نالایق و بی خبر از جریانات و اخبار فوتبال خواهی شد.
نمی دانم چگونه است که برخی ها این اجازه را به خود می دهند و جرئت پیدا می کنند که خود را میزان و ملاک قضاوت برای دیگران قرار می دهند و عمل و رفتار همه را با ترازوی خود اندازه می گیرند.
امید آن داریم که در ورزش و فوتبال استان همه ما جایگاه و اندازه خود را بدانیم و برای اینکه به هدف برسیم همه را به یک چوب نرانیم و حرمت دیگران را نشکنیم.
انتقاد جدا کردن سره از ناسره است و آنهائی که در ورزش و فوتبال اردبیل در قامت منتقد ظاهر می شوند باید همیشه خدا را شاهد و ناظر بر اعمال و گفتار خودشان بدانند و از اتهام زدن و به نفع خود و دوستانشان عمل کردن و حرف زدن خودداری کنند و حداقل حرمت پیشکسوتان و استخوان خرد کرده های فوتبال را حفظ کنند و بدانند که این پست ها ، مقام ها و عناوین برای هیچکس ماندنی نبوده و نیست و فقط دوستی ها و محبت ها و احترام هاست که باقی می مانند.
اگر فرصتی باشد و برخی ها از رفتار خود مبنی بر بی حرمتی ها و خود را محق دانستن و دیگرا ن را باطل ، بی سواد و نادان انگاشتن دست بر ندارند باز هم در این رابطه سخن خواهیم گفت.