حضور یکی از نمایندگان مردم اردبیل، نیر ، نمین و سرعین در ورزشگاه علی دایی و تماشای یکی از دیدارهای تیم نخبگان مهر در لیگ دسته سه در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته است.
قبل از پرداختن به ادامه بحث باید یادآوری گردد که نگاه به این مسئله صرفا یک نگاه ورزشی بوده و قصد و غرضی در ارتباط با تخریب یک فرد و یا تمجید از کس دیگر در میان نبوده و نیست. دوستان در اندیشه وصل کردن این مطلب با موضعگیری های سیاسی نباشند. آب ده ها جوی را با هم مخلوط نکنند و این نوشته را صرفا مطلب ورزشی تلقی نمایند.
حضور یک چهره سیاسی و دارای پست و منصب، در میادین ورزشی می تواند نعمت بزرگی در راستای بهبود وضعیت ورزش و حمایت از پیشرفت و توسعه آن باشد اما این حضور در آستانه انتخابات مجلس و در روزهایی که کاندیداهای احتمالی تحرکات خود را آغاز کرده اند آیا نمی تواند جای سؤال داشته باشد؟
فیضی نماینده اردبیل در چهار سال گذشته چند بار در ورزشگاه علی دائی برای تماشای فوتبال و تشویق نمایندگان اردبیل و استان حضور داشته و این بودن ها چه تأثیر و چه نفعی برای فوتبال اردبیل داشته است؟
آیا این نماینده محترم وقتی با ورزشگاه خالی از تماشاگر مواجه شد از مشاوران و دوستان پرسید که چرا تماشاگران اردبیلی از مسابقات استقبال نمی کنند و آیا از چرایی غربت کامل نمایندگان اردبیل در شهر خود سؤالی مطرح کرد ؟
هر کسی که به ورزشگاه علی دائی قدم بگذارد باید به وضعیت اسفناک آن گریه بکند. در محلی که دکتر فیضی در ورزشگاه نشسته است عکس گویای همه چیز است. شکستگی صندلی ها و و ضعیت نامناسب سکوها فریاد می زنند و مسئولین را به استمداد می طلبند. آیا نماینده اردبیل با دیدن این صحنه ها احساس تکلیف کرده و مسئولین را مورد بازخواست قرار داد ؟
این حضور در راستای کمک به فوتبال و تشویق و ترغیب جوانان کاری بسیار ارزشمند و قابل تقدیر می تواند باشد ولی موقعیتِ زمانی و آن هم بعد از نزدیک به چهار سال از دوران نمایندگی شک بر انگیز نیست؟ البته باید از دفعات خیلی محدود حضور در محافل ورزشی نیز یاد کرد.
عملکرد نمایندگان فعلی مردم اردبیل،نیر، نمین و سرعین در مورد ورزش چه بوده و چه اقدامات مهمی به جز دخالت در انتصاب ها و فشار برای ارتقای دوستان ویاران همیشگی انجام داده اند؟
آیا نمایندگان مردم در مجلس از نتایج به دست آمده توسط ورزشکاران رشته های مختلف اطلاع کامل دارند و آیا نتایج را قانع کننده و مطلوب ارزیابی می کنند؟ آیا فوتبال و والیبال را در اوج می دانند و باخت های متوالی ، پی در پی و بعضا سنگین را از اتفاقات معمولی و طبیعی ورزش و فوتبال به حساب می آورند؟ آیا می دانند که چرا و چگونه فوتبالی که نمایندگانش در دسته سوم در قعر جدول جا خوش کرده اند توسط فدراسیون فوتبال در بین استان های کم برخوردار حائز رتبه اول می شود؟ آیا نمی توان چگونگی امر را از فدراسیون استعلام نمود و شاخص های در نظر گرفته شده را مورد بررسی قرار داد؟
ورزش دوستان اردبیل انتظار دارند که نمایندگانشان هم در مجلس شورای اسلامی و هم در پارلمان محلی در طول مدت مأموریت به فکر ورزش باشند و حمایت همه جانبه از آن به عمل آورند والا در آستانه انتخابات همه نامزدها به طرفدار سینه چاک ورزش تبدیل می شوند و در شأن و مرتبت ورزش و ورزشکاران قصیده های بلند بالا می سرایند و مدام بر نقش ورزشی ها در توسعه منطقه تأکید می کنند .
تجربه نشان داده است که بعد از پیروزی در انتخابات اولین قشری که فراموش می شود ورزشی ها هستند . اگر جز این بود باید ورزش و رشته های مختلف آن حداقل از سه یا چهار نماینده در سطوح بالای لیگ در رشته هایی چون فوتبال، والیبال، فوتسال، ورزش های رزمی و …. بهره می بردند.